علی اکبر گل افشانی - دانشیاردانشگاه صنعتی شریف
امیرحسین حائری - دانشجوی کارشناسی ارشد

کاهش سختی درسازه ها یکی ازاساسی ترین مسائل نامنظمی درارتفاع سازه است که رایج ترین نوع آن درساختمان های موجود وجود طبقه همکف باز می باشد ساختمان های دارای طبقه همکف باز دارای عملکرد ضعیفی درهنگام و بعداززلزله ها هستند و توجه به تاثیر آن بررفتار سازه توسط آیین نامه های مختلف به مهندسین محاسب تاکید شده است ازجمله این موارد طبق بند 10-2 ایین نامه 2800 افزایش بارطراحی درستونهای طبقه نرم می باشد این اقدام موجب افزایش قابل توجه ابعاد مقاطع ستونهای طبقه همکف می گردد که دربیشتر موارد توجیه اقتصادی و اجرایی ندارد همچنین استفاده از مهاربندهای متداول نیز باتوجه به وجود اثرکمانشی و کاهش قابل توجه باربری آنها درهنگام وقوع زلزله منطقی نمی باشد علاوه براین ممکن است برای جذب نیروی جانبی ناشی اززلزله مجبور باشیم دهانه های بیشتری را بادبندی کنیم کهدراین صورت کاربری آن طبقه برای مثال پارکینگ ازبین میرود سیستم مهاربندی کمانش ناپذیر نقص های سیستم های مهاربندی متداول را رفع م یکند و گزینه بهتری برای استفاده درطبقه همکف نرم می باشد.