کاوه ساعدی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه
حسین غفارزاده - استادیاردانشگاه تبریز

ارزیابی لرزه ای سازه ها میتواند با مقایسه ظرفیت تغییر مکان حاصل ازتحلیل های استاتیکی غیرخطی و تغییر مکان نیاز سازه صورت گیرد دربسیاری ازموارد این کاربراساس روش N2 که توسط FAJFAR ارایه شده انجام میگیرد دراین روش برای تعیین تغییر مکان نیاز سازه چنددرجه ازادی ازیک سازه با سیستم یک درجه ازادی معادل SDOF استفاده میگردد روشهای ساده تر دیگری پیشنهاد شده اند کهدرآنها به سیستم های یک درجه ازادی معادل نیازی نیست تعیین تغییر مکان لرزه ای نیاز سازه ها توسط این روشها تفاوت اندکی با مقادیر بدست آ»ده ازروشهای نظیر N2 ارایه می کنند دربررسی حاضر تاثیر روش N2 و متغیرهای آن دررشوهای تحلیل لرزه ای درروش پیشنهاد شده نشان داده شده است و بطور مختصر می توان گفت که روش جدید درواقع همان روش N2 می باشد با این تفاوت که درروش N2 ابتدا سازه ازسیستم چنددرجه ازاد به سیستم یک درجه ازاد تبدیل و با سیستم یک درجه زادتحلیل شده است و درنهایت به حالت سیستم چنددرجه ازاد باز میگردد این درحالیست که درروش جدید N2 این تبدیل صورت نگرتفه و تحلیل مستقیما روی سیستم چنددرجه ازاد صورت می پذیرد

طراحی مبتنی برتغییر مکان، تحلیل غیرخطی لرزه ای، سازه مقاوم درمقابل زلزله