انسان به واسطه خصلت حقیقت خواهی اش و برای اقناع معرفتی خود تلاش عظیمی انجام داده که ماحصل این چهار معرفت علم، هنر، فلسفه و عرفان می باشد. در بین این معارف، عرفان یکی از رهاوردهای پرطرفدار بشمار می رود. دستاوردی که عده ای آن را راهی برای نیل به حقیقت وعده ای دیگر دستاویزی برای رسیدن به مطامع خود قرار داده اند. هدف در این نوشتار بررسی نقش معارف بشری با عنوان معنویت های نوپدید در ایجاد چالش های موقتی و معنوی در جامعه است. این تحقیق که به روش تحلیلی توصیفی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای انجام شده به دنبال معرفی اجمالی، بیان اهداف و مقاصد معنویت های نوپدید و تبیین خطر این گونه شبه عرفان ها برای طالبان عرفان حقیقی می باشد. عرفان هایی که مولفه های قدرت حقیقی جامعه را هدف قرار داده اند. همچنین این مقاله در حد وسع به معرفی عرفان حقیقی و جایگاه انسان توجه نموده است. باید گفت ارائه فهم صحیح از معرفت حقیقی مانع از آن می شود که عرفان واره¬ها و عارف نمایان نتوانند با پرچم سفید خدعه عرفانی به خیمه معرفت الهی و طالبان آن یورش برده و ناعرفان خود را به جای عرفان در دل وجان طالبان ناآشنا قرار دهند. نتایج تحقیق نشان می دهد در پشت پرده جنبش های نوپدید دینی در جامعه ایران مقاصد نامبارکی نهفته است، مروجان این معنویت ها انسان های ناموجه و شیادی هستند، تخریب اعتقادات، ترویج مفاسد به جای عرفان، روا انگاری فساد و بی بندوباری به جای معنویت ازجمله اعمالی است که حامیان این نحله ها در بین مریدان و جامعه دنبال می کنند.