معصومه ملایی - دانشجوی ارشد علوم تربیتی دانشگاه آزاد شهید حاج قاسم سلیمانی واحد کرمان
خاطره محمدجعفری - استادیار دانشگاه آزاد شهید حاج قاسم سلیمانی واحد کرمان

اصطلاح ناتوانی ذهنی به سطحی از عملکرد شناختی اشاره دارد که توسط کودکان خاص نشان داده می شود. این شرایطی است که در آن عملکرد شناختی کودک تا حدی مانع می شود که باعث ناتوانی قابل توجهی در دریافت اطلاعات از محیط او و سپس پردازش موثر، حل مسئله و انطباق با این اطلاعات شود. این مقاله مروری بر کودکان دارای ناتوانی ذهنی با ترکیب تعریف، علل و طبقه بندی برای درک مفهومی ارائه می دهد. ناتوانی ذهنی با محدودیت های قابل توجهی در عملکرد فکری و رفتار انطباقی مشخص می شود که مورد دوم به عنوان مهارت های انطباقی مفهومی، اجتماعی و عملی بیان می شود. ناتوانی ذهنی به عنوان ضریب هوشی زیر ۷۰ و نقص در رفتار انطباقی یا مهارت های زندگی روزمره (خوردن، لباس پوشیدن، ارتباط، شرکت در فعالیت های گروهی) تعریف می شود. افراد دارای ناتوانی ذهنی به کندی یاد می گیرند و در مفاهیم انتزاعی مشکل دارند. این مقاله همچنین برخی از ویژگی های افراد دارای معلولیت ذهنی را روشن می کند.

ناتوانی ذهنی، تعریف، طبقه بندی، اختلال یادگیری