بررسی ارتباط بین وجود یا عدم وجود امکانات آموزشی و رفاه با رشد و پیشرفت تحصیلی

بی شک آینده هر جامعه ای که به کیفیت و کارآیی آموزش و پرورش آن کشور بستگی دارد از این رو هرچه کارآیی و بهره دهی برنامه های آموزشی موثرتر و مفیدتر باشد جامعه فردا سلامت و سعادت بیشتری خواهد یافت.روش آموزش بر پایه سخنرانی از طرف معلمان و گوش دادن و یادداشت برداشتن و حفظ کردن برای دانش آموزان موجبات خستگی و نارضایتی را فراهم آورده و آثار این خستگی در آنها را می توان پیدا کرد. بدیهی است ادامه چنین وضعیتی نمی توانست و نمی تواند دوام داشته باشد و این روش جوابگوی نیازها و ضرورتها برای دانش آموزان باشد. معلمان اکنون در برابر شاگردانی آنقدر آگاه قرار دارند که پاسخ دادن به سئوالات آنان بدون مطالعه عمیق و آگاهی کامل میسر نمی باشد. و امروزه وقتی صحبت از حرفه معلمی می کنیم هرگز انتظار نداریم که از یک علاقه کاذب سخن گفته باشیم بلکه از فردی صحبت می کنیم که فراهم کننده هرچه بیشتر امکانات و گردآورنده تمام وسایل ممکن برای یادگیری باشد. تنها نیمی از معلمین اطلاعات محدودی از روشهای فعال تدریس دارند که این می تواند به دلیل انگیزه و نگرش منفی معلمان نسبت به وسایل کمک آموزشی و دیگر اینکه چون با وسایل کار نکرده اند اطلاعات محدودی هم دارند.

Keywords:

پیشرفت تحصیلی , وسایل کمک آموزشی , دانش آموزان , کم برخوردار , نابرخوردار