تاثیر سطوح مختلف میدان الکترومغناطیس بر میزان گلوکز سرم موش های سوری دیابتی شده با استرپتوزوسین
عنوان مقاله: تاثیر سطوح مختلف میدان الکترومغناطیس بر میزان گلوکز سرم موش های سوری دیابتی شده با استرپتوزوسین
شناسه ملی مقاله: JR_JVLR-2-1_007
منتشر شده در در سال 1389
شناسه ملی مقاله: JR_JVLR-2-1_007
منتشر شده در در سال 1389
مشخصات نویسندگان مقاله:
انوش اقدامی
حسین پیری
عباس جواهری وایقان
امیر علی صولتی
خلاصه مقاله:
انوش اقدامی
حسین پیری
عباس جواهری وایقان
امیر علی صولتی
خلاصه: بیماری دیابت، یکی از شایع ترین بیماری های سیستم غدد درون ریز بوده و در جوامع پیشرفته باتوجه به سبک زندگی و روش تغذیه، شیوع آن رو به افزایش است. در سال های اخیر استفاده از میدان های مغناطیسی در پیشگیری، رفع علائم و درمان بیماری ها نظیر درد و زخم، بیماری های عصبی و ... به عنوان طب جایگزین بررسی شده است. در این تحقیق از موشهای سوری نر دیابتی شده با استرپتوزوسین استفاده شده است. موشها در شش گروه ششتایی تقسیم شدند. گروهها شامل: ۱- شاهد سالم ۲- دریافتکنندگان انسولین ۳- دریافتکنندگان متفورمین و گروههای ۴، ۵، ۶ که به ترتیب در میدان الکترومغناطیسی ۵۰،۲۵ و ۱۰۰ هرتز با شدت ۲۵۰ میکروتسلا روزانه ۴۵ دقیقه بمدت دو هفته قرار گرفتند. یافتهها بهوسیله آمار ناپارامتری (کروسکال والیس ، U – من ویتنی) آنالیز شدند. نتایج نشان داد مقدار گلوکز خون گروه شاهد سالم ۷/۴ ± ۱۳۰، متوسط گلوکز سرم سایر گروهها پس از دیابتی شدن و قبل از درمان برابر با ۱۰ ± ۱۸۱ و مقدار گلوکز سرم گروههای ۲ تا ۶ بعد از درمان به ترتیب عبارت بود از ۱۴/۳ ± ۱۶۲، ۷/۳ ± ۱۶۵، ۶/۱۳ ± ۱۴۱، ۲/۱۴ ± ۱۶۵، ۵/۹ ± ۱۶۹. آنالیز آماری نشان داد که میدان مغناطیسی با فرکانس ۲۵ هرتز و شدت ۲۵۰ میکروتسلا بیشترین کاهش را بر روی قند خون موشهای دیابتی شده ایجاد میکند (p
کلمات کلیدی: دیابت, استرپتوزوسین, میدان الکترومغناطیس, انسولین, متفورمین
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2074277/