صدیقه نبیان
فخری ایرانمنش
علیرضا خسروی
تقی زهرایی صالحی
مصطفی مرادی

خلاصه   تا کنون بررسی جامعی در باره بیماری های کرم ابریشم استان های مختلف کشور ارائه نشده است.نظر به اینکه استان گیلان بزرگترین مرکز نوغان داری ایران است. بررسی و تشخیص آزمایشگاهی بیماری های کرم ابریشم این استان جهت اعمال اقدامات پیشگیری کننده ضروری می باشد.   در این بررسی با روش نمونه گیری تصادفی و از نود و دو نوغان داری استان گیلان نوزادهای بیمار و مرده جمع آوری شدند.نمونه ها با روش های متداول تشخیص انگلی،ویروسی،کشت باکتریایی و قارچی و آزمایش های تکمیلی بیوشیمیایی، آزمایش یک قطره اسید و رنگ آمیزی اختصاصی مورد بررسی قرار گرفتند. و عوامل مختلف بیماری زا جداسازی گردید.   در هیچ یک از نوغان داری ها بیماری پبرین مشاهده نشد، اگر چه از هشت در صد از نوغان داری ها آلودگی به اسپور میکروسپوریدیایی غیر پبرین جدا شد. آلودگی های ویروسی از نوع گراسری یا پلی هدروزیس هسته ای در بیست و نه نوغان داری (۵ /۱ ۳ %) تشخیص داده شد. الودگی با عوامل باکتریایی بیش از سایر اجرام بود و هشتاد وهشت نو غان داری (۶/۵ ۹ %) مبتلا به استافیلوکوک طلایی و سفید که از عوامل سپتی سمی کرم ابریشم محسوب می شوند،بودند. همچنین بیست وشش نوغان داری ( ۲/ ۲۸ %) آلوده به عفونت های قارچی بودندکه از آن میان، ۵/۱۱% مربوط به قارچ آسپرژیلوس فومیگاتوس و ۸/۳% مربوط به قارچ بیوریا بزیانا یا موسکاردین قرمز از عوامل اختصاصی عفونت های قارچی کرم ابریشم بود.

Keywords: infection, Silkworm, Guilan