Atekeh Tarahhomi - ۱دانشکده شیمی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران ۲گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
Mehrdad Pourayoubi - گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
James A. Golen - گروه شیمی، دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، ایالات متحده آمریکا
Arnold L. Rheingold - گروه شیمی، دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، ایالات متحده آمریکا

در کار حاضر سنتز و شناسایی دو ترکیب جدید فسفریک تری آمید: یک کمپلکس آهن (III)، Fe(NO۳)۳[OP(NC۵H۱۰)۳]۲ ( ترکیب ۱) و یک لیگاند فسفریک تری آمید، OP(NHC۵H۹)۳ (ترکیب ۲)، بررسی می شوند. ساختار بلوری ترکیب ۲ توسط آزمایش بلورنگاری پراش پرتوی X تعیین شده است. برای ترکیب ۱ نیز داده های بلورنگاری در دمای (۲) ۱۰۰ درجه کلوین جمع آوری شد (سیستم بلوری مونوکلینیک با گروه فضایی P۲۱/c و پارامترهای سلول واحد Å (۶) ۵۲۵۷/۱۸a = ، Å (۵) ۷۶۹۸/۱۵b = ، Å (۴) ۲۴۷۱/۱۴c = ، °(۲) ۷۹۵۰/۱۰۶ = β، Å۳ (۲) ۷/۳۹۸۴V = و ۴ = Z) که ساختار این ترکیب با فرمول (NO۳)۳Fe[OP(NC۵H۱۰)۳]۲ را تایید می کند ولی به دلیل کیفیت پائین و خطای زیاد، این داده ها در این مقاله ارائه نمی شوند. در ساختار ترکیب ۲، واحد بی تقارن شامل یک مولکول کامل است و مولکول های مجاور از طریق پیوندهای هیدروژنی[N—H]۲•••O═P در یک آرایش خطی موازی با محور b به یکدیگر متصل می شوند. در این برهمکنش ها گروه P═O به عنوان یک گیرنده دوتائی پیوند هیدروژنی عمل می کند.

ساختار بلوری, فسفریک تری آمید, واحد بی تقارن, پیوند هیدروژنی [N—H]۲•••O═P