Ehsan Fathollahi - دانشگاه گلستان
Hossein Mighani - دانشگاه گلستان
Mousa Ghaemy - دانشگاه مازندران

در این مقاله از دو روش برای تهیه بیس­فنول­های­ حاوی گروه کاردو و پلی­استرهای آنها استفاده شده است. با مقایسه این روش­ها، روشی را که دارای بازده­ای بالاتر و خلوص بهتری نسبت به سایر روش­ها است به عنوان یک روش مناسب در جهت تهیه بیس­فنول­ها و پلی­استرهای آنها ارائه داده شده است. به منظور رسیدن به این هدف ۱،۱-بیس(۴-هیدروکسی فنیل)سیکلوهگزان و پلی­استر آن تهیه شد که در روش اول، تهیه بیس­فنول بر طبق تراکم فنول با سیکلوهگزانون در حضور ۲- مرکاپتوپروپیونیک­اسید (برای اولین بار) و هیدروکلریک­اسید­:­استیک­اسید استفاده شد. این روش نسبت به روش دوم که در آن بیس­فنول از تراکم فنول و سیکلوهگزانون تحت رفلاکس در سیستم هیدروکلریک­اسید­:­استیک­اسید تشکیل شد، دارای بازده­ای بالاتری بود. به دنبال شناسایی بیس­فنول به عنوان منومر با ترفتالویل دی­کلراید وارد واکنش­های جدید پلیمریزاسیون انتقال فاز و محلولی شد. ترکیبات حاصل به کمک دستگاه­های IR ، NMR ، CHNS شناسایی و پلیمر حاصل مورد تست TGA قرار گرفت.

بیس فنول, ۲-مرکاپتوپروپیونیک اسید, ترفتالویل دی کلراید, پلیمریزاسیون انتقال فاز