ehsan esmaili - semnanu

با ملاحظه مبحث حرف اضافه در منابع دستوری زبان فارسی معلوم می شود، پنج حرف اضافه بسیط «به، با، بر، از، در» رفتار دستوری چندگانه دارند؛ یعنی گاهی کلمه ای مستقل اند و متمم می سازند و گاه فقط جزئی از یک کل یکپارچه اند و متمم نمی سازند. اگر کلمه پس از آن ها متمم باشد یا خاص است یا عام. متمم خاص همان مفعول با واسطه است و فقط با فعل متعدی لازم المتمم می آید اما متمم عام هرگز مفعول به حساب نمی آید و با فعل های مختلف -اعم از لازم و متعدی، معلوم و مجهول، تام و ربطی- همراه می شود. همچنین اگر متمم ساز نباشد، به عنوان یک کلمه غیرمستقل یا جزئی از یک فعل پیشوندی یا بخشی از عبارتی فعلی است یا همراه اسم پس از خود صفت مرکب، گروه قیدی یا گروه صفتی می سازد.

preposition, comprehensive, high usage, low usage