اکوتوریسم، راهبردی جدید در راستای توسعه و حفاظت پایدار محیط زیست

اهمیت محیط زیست و نقش حیاتی آن در توسعه و پیشبرد کشورها، الخصوص کشورهای جهان سوم امری انکار ناپذیر است؛ وعدم توجه به آن، می تواند متضمن مسائلی باشد که مجموعه برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی کشور را بامخاطره رو به رو سازد. از این رو، درک درست از نقش عوامل بازدارنده و کاهش میزان آنها در مقابل تقویت عوامل مشوق می تواند به موفقیت در امر حفاظت از محیط زیست بینجامد. اکوتوریسم گرایشی نوین در صنعت گردشگری محسوب می گردد، که اهّمیت دادن به نقش آن در حفاظت از محیط زیست به منظور دستیابی به توسعه پایدار امری ضروری است. اکوتوریست ها، با انگیزه های خاص خود به نواحی طبیعی و بکر کره ی زمینمسافرت می کنند و تجارب سودمندی را به دست می آورند، و با کسب معّرفت درباره ی ابعاد فرهنگی زیست محیطی طبیعتِ هر -منطقه به دوستداران و حافظان طبیعت می پیوندند، در این گرایش، انگیزه اصلی مسافرت به طبیعت، دیدار از جذابیت های طبیعی یک منطقه است و اکوتوریست پس از مشاهده جذابیت ها، بدون اینکه خلل و تخریبی در آن ها وارد آورد محل را ترک کرده وامکان استفاد را برای دیگر علاقه مندان باقی می گذارد. از این رو، هدف از انجام مقاله ی حاضر بررسی نقش اکوتوریسم در راستای توسعه و حفاظت پایدار از محیط زیست می باشد؛ روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی است. نتایج مبّین این است که به - منظور حداکثر رساندن تأثیرات اکوتوریسم می بایست به نقش آموزش فرهنگ زیست محیطی، ظرفت بُرد )تحمل( محیطی و تعریف جایگاه آن در سیاست های کلان کشور توجه جّدی شود

Keywords:

محیط زیست , اکوتوریسم , صنعت گردشگری , توسعه پایدار , ظرفیت بُرد