تعیین بهترین ترکیب ریزنمونه و تنظیم کننده های رشدی بر کالوس زایی، اندام زایی غیرمستقیم، پرآوری و ریشه زایی اسطوخودوس (.Lavandula officinalis L)
Publish place: Iranian Journal of Rangelands and Forests Plant Breeding and Genetic Research، Vol: 30، Issue: 2
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 17
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJRFP-30-2_010
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1403
Abstract:
اسطوخودوس (.Lavandula officinalis L) یکی از گیاهان مرتعی در سراسر جهان است که به عنوان گیاه دارویی- زینتی نیز پرورش می یابد. تکنیک های کشت بافت گیاهی روش جایگزینی برای تولید انبوه گیاهان اسطوخودوس میباشد و می تواند بر مشکلات ناشی از تکثیر زایشی غلبه نماید. به منظور تاثیر ترکیب ها و غلظت های مختلف تنظیم کننده های رشدی و همچنین تاثیر نوع ریز نمونه بر فرآیندهای کالوس زایی، اندام زایی و ریشه زایی اسطوخودوس، پژوهشی در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. در این پژوهش در مراحل مختلف پاسخ های متفاوتی نسبت به ترکیب های تنظیم کننده رشدی مشاهده شد. ریزنمونه کوتیلدون در محیط کشت شامل ۰/۵ میلیگرم در لیتر۲,۴-D به همراه ۰/۲۵ میلیگرم در لیتر BAP بهترین تیمار جهت کالوس زایی بود. در اندام زایی غیرمستقیم، بیشترین تعداد شاخه و درصد اندام زایی به دست آمده در محیط کشت حاوی ۲ میلیگرم در لیتر KIN حاصل شد. همچنین بیشترین تعداد شاخه از تیمار ۰/۵ میلیگرم در لیتر BAP همراه با ۰/۵ میلیگرم در لیتر KIN همراه با ۰/۱ میلی گرم در لیتر IBA بهدست آمد. یافته ها نشان داد بهترین محیط کشت ریشه زایی محیط کشت حاوی ۱ میلیگرم در لیتر IBA بود. بیشترین درصد زنده مانی در کشت گلدان مربوط به بستر کشت پرلیت توام با کوکوپیت بود. به طورکلی نتایج به دست آمده یک سیستم کارآمد باززایی کامل برای این گیاه معرفی کرد که میتواند در تکثیر سریع رویشی، نگهداری ژرم پلاسم، و برنامه های اصلاح مولکولی از طریق مهندسی ژنتیک مورد استفاده قرار گیرد.
Keywords:
Authors
فرخنده عباس زاده
M.Sc. Graduated, Dept. Horticultural Science, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Iran
محمدحسین دانشور
Prof. Dept. Horticultural Science, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Iran.
محمدرضا صالحی سلمی
Assoc. Prof. Dept. Horticultural Science, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, I.R. Iran.
امین لطفی جلال آبادی
Assist. Prof. Dept. Plant Production and Genetics, Faculty of Agriculture, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, I.R. Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
