تعیین بهترین ترکیب ریزنمونه و تنظیم کننده های رشدی بر کالوس زایی، اندام زایی غیرمستقیم، پرآوری و ریشه زایی اسطوخودوس (.Lavandula officinalis L)
عنوان مقاله: تعیین بهترین ترکیب ریزنمونه و تنظیم کننده های رشدی بر کالوس زایی، اندام زایی غیرمستقیم، پرآوری و ریشه زایی اسطوخودوس (.Lavandula officinalis L)
شناسه ملی مقاله: JR_IJRFP-30-2_010
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_IJRFP-30-2_010
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
فرخنده عباس زاده - M.Sc. Graduated, Dept. Horticultural Science, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Iran
محمدحسین دانشور - Prof. Dept. Horticultural Science, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Iran.
محمدرضا صالحی سلمی - Assoc. Prof. Dept. Horticultural Science, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, I.R. Iran.
امین لطفی جلال آبادی - Assist. Prof. Dept. Plant Production and Genetics, Faculty of Agriculture, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, I.R. Iran.
خلاصه مقاله:
فرخنده عباس زاده - M.Sc. Graduated, Dept. Horticultural Science, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Iran
محمدحسین دانشور - Prof. Dept. Horticultural Science, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Iran.
محمدرضا صالحی سلمی - Assoc. Prof. Dept. Horticultural Science, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, I.R. Iran.
امین لطفی جلال آبادی - Assist. Prof. Dept. Plant Production and Genetics, Faculty of Agriculture, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, I.R. Iran.
اسطوخودوس (.Lavandula officinalis L) یکی از گیاهان مرتعی در سراسر جهان است که به عنوان گیاه دارویی- زینتی نیز پرورش می یابد. تکنیک های کشت بافت گیاهی روش جایگزینی برای تولید انبوه گیاهان اسطوخودوس میباشد و می تواند بر مشکلات ناشی از تکثیر زایشی غلبه نماید. به منظور تاثیر ترکیب ها و غلظت های مختلف تنظیم کننده های رشدی و همچنین تاثیر نوع ریز نمونه بر فرآیندهای کالوس زایی، اندام زایی و ریشه زایی اسطوخودوس، پژوهشی در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. در این پژوهش در مراحل مختلف پاسخ های متفاوتی نسبت به ترکیب های تنظیم کننده رشدی مشاهده شد. ریزنمونه کوتیلدون در محیط کشت شامل ۰/۵ میلیگرم در لیتر۲,۴-D به همراه ۰/۲۵ میلیگرم در لیتر BAP بهترین تیمار جهت کالوس زایی بود. در اندام زایی غیرمستقیم، بیشترین تعداد شاخه و درصد اندام زایی به دست آمده در محیط کشت حاوی ۲ میلیگرم در لیتر KIN حاصل شد. همچنین بیشترین تعداد شاخه از تیمار ۰/۵ میلیگرم در لیتر BAP همراه با ۰/۵ میلیگرم در لیتر KIN همراه با ۰/۱ میلی گرم در لیتر IBA بهدست آمد. یافته ها نشان داد بهترین محیط کشت ریشه زایی محیط کشت حاوی ۱ میلیگرم در لیتر IBA بود. بیشترین درصد زنده مانی در کشت گلدان مربوط به بستر کشت پرلیت توام با کوکوپیت بود. به طورکلی نتایج به دست آمده یک سیستم کارآمد باززایی کامل برای این گیاه معرفی کرد که میتواند در تکثیر سریع رویشی، نگهداری ژرم پلاسم، و برنامه های اصلاح مولکولی از طریق مهندسی ژنتیک مورد استفاده قرار گیرد.
کلمات کلیدی: Subshrub, in vitro, Micropropagation, cytokinin, heterogeneity
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2076174/