انگشت نگاری گونه های جنس آژیلوپس (Ageilops) با نشانگرهای مبتنی بر ژن های هدفمند و نواحی حفاظت شده CoRAP
عنوان مقاله: انگشت نگاری گونه های جنس آژیلوپس (Ageilops) با نشانگرهای مبتنی بر ژن های هدفمند و نواحی حفاظت شده CoRAP
شناسه ملی مقاله: JR_IJRFP-29-2_004
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_IJRFP-29-2_004
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
صدیقه فابریکی اورنگ - Assoc. Prof. Department of Genetics & Plant Breeding, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran.
حمید کریمی - M.Sc. of Genetics and Plant Breeding, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran.
جعفر احمدی - Prof., Department of Genetics & Plant Breeding, Imam Khomeini International University, Qazvin, I.R. Iran.
علی اشرف مهرابی - Assoc. Prof. Dept. Biotechnology, Research Institute of Forest and rangelands, Agricultural Research, Education and Extention Organization (AREEO), Tehran, Iran.
خلاصه مقاله:
صدیقه فابریکی اورنگ - Assoc. Prof. Department of Genetics & Plant Breeding, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran.
حمید کریمی - M.Sc. of Genetics and Plant Breeding, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran.
جعفر احمدی - Prof., Department of Genetics & Plant Breeding, Imam Khomeini International University, Qazvin, I.R. Iran.
علی اشرف مهرابی - Assoc. Prof. Dept. Biotechnology, Research Institute of Forest and rangelands, Agricultural Research, Education and Extention Organization (AREEO), Tehran, Iran.
گونه های جنس آژیلوپس (Ageilops) از گرامینه های مرتعی و یکی از مهمترین اجداد گندم و منبع غنی از ژنهای تحمل به تنش هاست. بدین منظور انگشت نگاری روابط ژنتیکی توده های متعلق به هشت گونه Ageilopsبا استفاده از نشانگرهای مولکولی CoRAP مبتنی بر ژنهای هدفمند مورد مطالعه قرار گرفت. در طراحی آغازگرهای ثابت از شش ژن عامل تحمل تنش های غیرزیستی CAT، MnSoD، SoS۱، miR۳۹۸، miR۱۶۰b و miR۱۶۹gR استفاده شد. کمترین و بیشترین محتوای اطلاعات چندشکلی بهترتیب مربوط به آغازگرهای CoRAP۲ و CoRAP۱۰ با مقادیر ۹۲/۰ و ۹۶/۰ بود. شاخص نشانگری در بین نشانگرهای مورد بررسی از ۸۹/۶ در آغازگر CoRAP۷ تا ۴۹/۱۳ در آغازگر CoRAP۹ متغیر بود. بین گونه ها جریان ژنی (Nm) پایین و بعکس میزان تمایز (Gst) بالایی مشاهده شد. همچنین مقدار شاخص Fst برابر با ۴۵/۰ نشان داد که جمعیت های مورد مطالعه کاملا از هم متمایز شده اند. با توجه به بالا بودن شاخصهای تعداد آلل موثر و تنوع ژنتیکی Nei، دو گونه Ae. cylandrica و Ae. caudata تنوع درون گونه ای بالایی در بین گونه های مورد بررسی نشان دادند. بیشترین تشابه بین دو گونهAe. truncialis و Ae. umbelulata و بین دو گونه Ae. neglecta و Ae. cylanrica مشاهده شد. تجزیه خوشه ای به طور مناسبی گونه ها را در گروه های مجزا تفکیک و تجزیه به مختصات اصلی نتایج تجزیه خوشه ای را تایید کرد. با تجزیه ساختار جمعیت، نحوه جریان ژنی و اختلاط ژنتیکی بین گونه ها مشخص شد که در تطابق با نتایج تجزیه خوشه ای و نمودار دوبعدی PCoA بود.
کلمات کلیدی: Genetic diversity, range grasses, Resistance genes, Targeted markers, Wild Wheat
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2076317/