CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

انگشت نگاری گونه های جنس آژیلوپس (Ageilops) با نشانگرهای مبتنی بر ژن های هدفمند و نواحی حفاظت شده CoRAP

عنوان مقاله: انگشت نگاری گونه های جنس آژیلوپس (Ageilops) با نشانگرهای مبتنی بر ژن های هدفمند و نواحی حفاظت شده CoRAP
شناسه ملی مقاله: JR_IJRFP-29-2_004
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:

صدیقه فابریکی اورنگ - Assoc. Prof. Department of Genetics & Plant Breeding, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran.
حمید کریمی - M.Sc. of Genetics and Plant Breeding, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran.
جعفر احمدی - Prof., Department of Genetics & Plant Breeding, Imam Khomeini International University, Qazvin, I.R. Iran.
علی اشرف مهرابی - Assoc. Prof. Dept. Biotechnology, Research Institute of Forest and rangelands, Agricultural Research, Education and Extention Organization (AREEO), Tehran, Iran.

خلاصه مقاله:
گونه ­های جنس آژیلوپس (Ageilops) از گرامینه­ های مرتعی و یکی از مهمترین اجداد گندم و منبع غنی از ژن­های تحمل به تنش­ هاست. بدین منظور انگشت نگاری روابط ژنتیکی توده ­های متعلق به هشت گونه ­ Ageilopsبا استفاده از نشانگرهای مولکولی CoRAP مبتنی بر ژن­های هدفمند مورد مطالعه قرار گرفت. در طراحی آغازگرهای ثابت از شش ژن عامل تحمل تنش ­های غیرزیستی CAT، MnSoD، SoS۱، miR۳۹۸، miR۱۶۰b و miR۱۶۹gR استفاده شد. کمترین و بیشترین محتوای اطلاعات چندشکلی به­ترتیب مربوط به آغازگرهای CoRAP۲ و CoRAP۱۰ با مقادیر ۹۲/۰ و ۹۶/۰ بود. شاخص نشانگری در بین نشانگرهای مورد بررسی از ۸۹/۶ در آغازگر CoRAP۷ تا ۴۹/۱۳ در آغازگر CoRAP۹ متغیر بود. بین گونه­ ها جریان ژنی (Nm) پایین و بعکس میزان تمایز (Gst) بالایی مشاهده شد. همچنین مقدار شاخص Fst برابر با ۴۵/۰ نشان داد که جمعیت­ های مورد مطالعه کاملا از هم متمایز شده­ اند. با توجه به بالا بودن شاخص­های تعداد آلل موثر و تنوع ژنتیکی Nei، دو گونه Ae. cylandrica و Ae. caudata تنوع درون گونه­ ای بالایی در بین گونه ­های مورد بررسی نشان دادند. بیشترین تشابه بین دو گونهAe. truncialis  و Ae. umbelulata و بین دو گونه Ae. neglecta و Ae. cylanrica مشاهده شد. تجزیه خوشه­ ای به طور مناسبی گونه­ ها را در گروه ­های مجزا تفکیک و تجزیه به مختصات اصلی نتایج تجزیه خوشه­ ای را تایید کرد. با تجزیه ساختار جمعیت، نحوه جریان ژنی و اختلاط ژنتیکی بین گونه­ ها مشخص شد که در تطابق با نتایج تجزیه خوشه ­ای و نمودار دوبعدی PCoA بود.

کلمات کلیدی:
Genetic diversity, range grasses, Resistance genes, Targeted markers, Wild Wheat

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2076317/