soheila spanani - دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، دانشگاه صنعتی اصفهان
mohammad mehdi majidi - نویسنده مسئول مکاتبات، دانشیار اصلاح نباتات، دانشگاه صنعتی اصفهان پست الکترونیک: majidi@cc.iut.ac.ir

بروم­گراس نرم (Bromus inermis) جزو گیاهان دگرگشن و دارای خودناسازگاری گامتوفیتی است. این مطالعه به‎منظور بررسی اثر خودگشنی اجباری و آزادگرده­افشانی بر خصوصیات زراعی و مورفولوژیک بروم­گراس انجام شد. بدین منظور سه جمعیت خودگشن، آزادگرده افشان و والدینی حاصل از ۲۵ ژنوتیپ بروم­گراس ایجاد و به‎صورت آزمایش اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه­واریانس صفات بین جمعیت­ها نشان داد که صفات عرض برگ پرچم، روزتاخوشه­دهی، روزتاگرده­افشانی، عملکرد علوفه خشک و تر تفاوت معنی­دار داشتند. مقایسه میانگین جمعیت­ها نشان داد که در بیشتر صفات جمعیت خودگشن با دو جمعیت والدینی و آزادگرده­افشان اختلاف نداشت. نتایج همبستگی بین صفات نشان داد که در جمعیت خودگشن عملکرد علوفه خشک همبستگی مثبت و معنی­داری با قطر طوقه و عملکرد علوفه ­تر داشت. در جمعیت آزادگرده­افشان عملکرد علوفه خشک با تعداد ساقه همبستگی مثبت و معنی­دار نشان داد. نتایج تجزیه به عامل­ها بر روی سه جمعیت نشان داد که چهار عامل اول در مجموع ۷۸ درصد از کل واریانس را توجیه کردند. نتایج همچنین نشان داد که پسروی اینبردینگ در گیاه بروم­گراس نرم بسیار ناچیز بوده، از این رو تولید لاین اینبرد در این گیاه برای اهداف اصلاحی امکان­پذیر است.

آزادگرده افشانی, بروموس, خویش آمیزی, علوفه