تجزیه الگوی اثر متقابل ژنوتیپ و محیط برای عملکرد علوفه در فسکیوی بلند با استفاده از روش چند متغیره AMMI
عنوان مقاله: تجزیه الگوی اثر متقابل ژنوتیپ و محیط برای عملکرد علوفه در فسکیوی بلند با استفاده از روش چند متغیره AMMI
شناسه ملی مقاله: JR_IJRFP-19-1_010
منتشر شده در در سال 1390
شناسه ملی مقاله: JR_IJRFP-19-1_010
منتشر شده در در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
mohammad mehdi majidi
parvaneh askari niya
fatemeh amini
maryam ebrahimiyan
agha fakhr mirluohi
خلاصه مقاله:
mohammad mehdi majidi
parvaneh askari niya
fatemeh amini
maryam ebrahimiyan
agha fakhr mirluohi
این مطالعه به منظور بررسی الگوی اثر متقابل ژنوتیپ و محیط برای عملکرد علوفه ۲۵ ژنوتیپ فسکیوی بلند در ۷ محیط (ترکیب سال و مکان) انجام شد. تجزیه آثار افزایشی جمعپذیر و آثار متقابل ضربپذیر نشان داد که آثار ژنوتیپ، محیط و اثر متقابل بین آنها بسیار معنیدار بود و سه مولفه اول ۸۹ درصد از مجموع مربعات اثر متقابل را توجیه نمودند. براساس نمودار بای پلات اولین مولفه اصلی و میانگین عملکرد علوفه برای ژنوتیپها و محیطها، ژنوتیپهای شماره ۸ و ۲۰ به عنوان پایدارترین ژنوتیپهای پرمحصول شناسایی شدند. ژنوتیپهای ۱، ۱۲و ۱۴ در مرتبه دوم به عنوان ژنوتیپهای پایدار و پرمحصول جای گرفتند. نمودارهای تجزیه الگوی واکنش ژنوتیپی ترسیم شده براساس دو مولفه اول و معنیدار مدل برای ژنوتیپها و محیطها و همچنین تجزیه خوشهای براساس آمارههای پایداری مدل AMMI۳ شامل SIPC۳ و EV۳ نشان داد که ژنوتیپ ۸ با داشتن عملکرد بیش از میانگین، سازگاری عمومی مطلوب دارد. ژنوتیپهای ۱، ۹ و ۱۲ پایداری متوسط تا ضعیف داشتند و ژنوتیپهای ۱۰، ۱۳، ۱۹ و ۲۵ به عنوان ناپایدارترین ژنوتیپها شناخته شدند. براساس نتایج بدست آمده میتوان ژنوتیپهای ۲و ۱۶ و ۱۷ را واجد سازگاری خصوصی به محیطهای با آبیاری مطلوب (سالهای ۸۷ و ۸۸ ارزیابی در اصفهان) و ژنوتیپ ۱۸ را واجد سازگاری خصوصی به شرایط کمبود آب آبیاری (سالهای ۸۶ و ۸۷ ارزیابی در لورک) دانست. نتایج نشان داد که محیطهای مورد ارزیابی همگی در ایجاد اثر متقابل سهم داشتند و کمبود آب آبیاری به شدت بر عملکرد ژنوتیپها تاثیرگذار بود.
کلمات کلیدی: اثر متقابل ژنوتیپ و محیط, تجزیه امی, الگوی واکنش ژنوتیپی, فسکیوی بلند
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2076551/