آثار شوری بر جوانه زنی و رشد ارقامی از یونجه و اسپرس

به منظور بررسی آثار شوری بر رشد رویشی یونجه و اسپرس، یک رقم یونجه استرالیایی ۲۱۲۹ و یک رقم یونجه ایرانی (قره یونجه) و یک رقم اسپرس گلپایگان در طرح اسپلیت پلات در قالب بلوکهای کامل تصادفی با ۴ تکرار در پنج سطح شوری ۰، ۷۵، ۱۲۵، ۱۷۵ و ۲۲۵ میلی مولار مورد مقایسه قرار گرفتند. آزمایشها در ۲ مرحله مستقل، جوانه زنی و رشد رویشی انجام گرفتند. در مرحله جوانه زنی در تیمارهای پایین شهری (۰، ۷۵، ۱۲۵ میلی مولار) رقم یونجه استرالیایی ۲۱۲۹ درصد جوانه زنی بیشتری نسبت به قره یونجه و اسپرس گلپایگان داشت. اما در سطح بالای شوری (۱۷۵ و ۲۲۵ میلی مولار) قره یونجه ۱۰% جوانه زنی بیشتری نسبت به ۲ رقم دیگر داشت. برای اندازه گیری آثار شوری بر رشد گیاهان به مدت ۵۲ روز با آب معمولی جهت استقرار آبیاری شدند و تیمارهای شوری بمدت ۴۹ روز هفته ای یک نوبت اعمال شد. سپس پتانسیل آبی برگ، وزن خشک اندامهای هوایی، وزن خشک ریشه، طول ریشه، ارتفاع ساقه ها اندازه گیری شدند. از نظر عملکرد علوفه (وزن خشک اندامهای هوایی) در شوری های متوسط (۷۵ و ۱۲۵ میلی مولار) عملکرد یونجه استرالیایی بهتر از بقیه بود، اما در شوری زیاد (۱۷۵ و ۲۲۵ میلی مولار) عملکرد قره یونجه بهتر از بقیه بود. اسپرس گلپایگان در کلیه تیمارهای شوری عملکردی کمتر نسبت به یونجه ها داشت، اما بیشترین پتانسیل آبی برگ را داشت که نشان دهنده مقاومت بیشتر نسبت به شوری می باشد. همچنین قره یونجه کمترین پتانسیل آبی برگ را داشت. آزمایشها نشان دادند که در مجموع در تیمارهای شوری متوسط (۷۵ و ۱۲۵ میلی مولار) چه در مورد جوانه زنی و چه از نظر رشد و عملکرد علوفه، رقم ۲۱۲۹ یونجه استرالیایی بهترین بود و در تیمارهای شوری زیاد (۱۷۵ و ۲۲۵ میلی مولار) قره یونجه هم از نظر جوانه زنی و هم از نظر عملکرد علوفه خشک بهترین عملکرد را داشت.

Keywords:

شوری , یونجه , اسپرس , جوانه زنی , رشد رویشی و عملکرد علوفه