Hassan Faramarzi - دانش آموخته دکتری، گروه جنگلداری دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی نور، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
Seyed Mohsen Hosseini - استاد، گروه جنگلداری و اکولوژی جنگل دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی نور دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

پارک ملی گلستان، قدیمی ترین پارک ملی ثبت شده در کشور ایران و پناهگاهی کم نظیر برای حیات وحش است که این منطقه در سال ۱۹۵۷ میلادی به عنوان یکی از ذخیره گاه های زیست کره در ایران توسط یونسکو به ثبت رسیده است. بخش های غیردولتی متفاوتی در حفاظت از این پارک نقش دارند که هدف از مطالعه حاضر اولویت بندی اهمیت نقش آنها در حفاظت از آن می باشد. بدین منظور شاخص های مشارکتی جلوگیری از تخریب جنگل، آموزش جوامع محلی، اطفاء حریق، مقابله با شکارچیان، جلوگیری از ورود دام، پیشگیری از حریق، پاک سازی محیط و نمره عملکرد برای مجموعه های غیردولتی سازمان های مردم نهاد، همیاران طبیعت و جوامع محلی با استفاده از پرسش نامه مورد بررسی قرار گرفت و وزن هر یک از شاخص ها با استفاده از آنتروپی شانون محاسبه گردید و در نهایت با استفاده از مدل TOPSIS اهمیت هر یک از جوامع تاثیرگذار در مدیریت پارک اولویت بندی شد. در این مطالعه اهمیت بالای شاخص های مشارکتی جلوگیری از تخریب جنگل، همکاری با اداره محیط زیست، مقابله با شکارچیان غیرمجاز و پاک سازی محیط در مدیریت پارک به ترتیب با وزن های ۰.۳۳۷، ۰.۱۸۷، ۰.۱۴۵ و ۰.۱۱۲ بدست آمد. نتایج همچنین اهمیت بالای سازمان های مردم نهاد را با وزن ۰.۸۷ در مدیریت مشارکتی پارک نشان می هد به طوری که جوامع محلی و همیاران طبیعت با وزن های ۰.۳۶ و ۰.۰۶ در اولویت های بعدی قرار گرفتند. ازآنجاکه پارک با داشتن وسعت بالا و شرایط منطقه ای خاص تحت تاثیر تنش های محیطی و انسانی است باتوجه به نتایج بدست آمده از این مطالعه می توان گفت سازمان های مردم نهاد و جوامع محلی دارای ظرفیت مناسبی در شاخص های مدیریت پارک هستند

پارک ملی گلستان, جوامع محلی, سازمان های مردم نهاد, مدیریت مشارکتی, همیاران طبیعت