M. Mohammadi - عضو هیات علمی بخش تحقیقات حمایت و حفاظت-موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، ص. پ. ۱۱۶-۱۳۱۸۵
P. Taherian - عضو سابق هیات علمی بخش تحقیقات علفهای هرز- موسسه تحقیقات آفات و بیماریهای گیاهی، تهران، ص. پ. ۱۴۵۴-۱۹۳۹۵

علف کشهای تریفلورالین و ای.پی.تی.سی به صورت قبل از کاشت و مخلوط با خاک، اگزادیازون، آترازین، کلرتال دیمتیل و بروماسیل به صورت بعد از کاشت و قبل از رویش و دالاپون، گلیفوزیت و پاراکوات به صورت بعد از کاشت و بعد از رویش هرکدام در سه غلظت (حداقل، متوسط و حداکثر) بکار رفتند. آزمایش در سه نهالستان جنگلی شمال کشور در مورد ۳ گونه سوزنی برگ و ۳ گونه پهن برگ در مقایسه با روشهای وجین دستی کامل و بدون وجین دستی به مدت ۲ سال صورت گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که علفکش تریفلورالین با کاربرد قبل از کاشت و مخلوط با خاک به میزان ۱ و ۵/۱ کیلوگرم ماده موثر در هکتار و علفکش اگزادیازون بهصورت بعد از کشت و قبل از رویش به میزان ۲ تا ۳ کیلو گرم ماده موثر در هکتار و همچنین علفکش کلرتال دیمتیل به صورت بعد از کشت و قبل از رویش در مقادیر ۹ و ۱۲ کیلوگرم ماده موثر در هکتار علفهای هرز باریک برگ وپهن برگ را کنترل نمود و علفکش بروماسیل بهرغم داشتن تاثیر متوسط روی علفهای هرز بهدلیل از بین بردن نهالها و ارقام مورد کشت مناسب تشخیص داده نشد.

نهالستان های جنگلی, علفهای هرز, علف کشها, تریفلورالین, اگزادیازون, کلرتال دیمتیل