vahid rahdari - دانشگاه زابل، پژوهشکده تالاب بین المللی هامون
A. R. Sofyanian - دانشیار، گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
S. Pourmanafi - استادیار، گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
S. Maleki - استادیار، گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

زیر حوزه آبخیز پلاسجان در غرب حوزه آبخیز گاوخونی بین استان های اصفهان و چهارمحال و بختیاری واقع شده و دارای پهنه های جنگلی است. اکوسیستم جنگلی، دارای کارکردهای متنوعی مانند کنترل رواناب ها، گردشگری و تامین زیستگاه حیات وحش است. بنابراین تعیین قابلیت اراضی برای حفاظت، احیاء و توسعه جنگل از طریق مدل سازی قابلیت جنگل داری سطح زمین ضروریست. برای دستیابی به این هدف و کاهش مقدار عدم قطعیت در تهیه مدل، از روش ترکیبی ارزیابی چند معیاره و فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی استفاده شد. معیارها بر اساس نظر کارشناسان و مرور منابع، تعیین وزن های آنها به روش تحلیل سلسله مراتبی فازی مشخص و معیارها و زیرمعیارها به صورت فازی و محدودیت ها به روش بولین استاندارد شد. بلایه های اطلاعاتی با استفاده از مدل ترکیب خطی وزن دار با یکدیگر ترکیب و با اعمال طبقه بندی دوباره بر روی مدل تهیه شده، نقشه قابلیت جنگل داری اراضی تهیه شد. بررسی نقشه های تولید شده نشان داد مناطق با قابلیت خیلی زیاد برای فعالیت های جنگل داری، ۶/۹ درصد کل منطقه و منطبق با پراکنش فعلی جنگل ها بوده که به دلیل مناسب بودن معیارهای ارزیابی، بیشتر در نواحی جنوب غربی قرار گرفته اند. نتایج این مقاله نشان داد، با وجود اینکه در این مطالعه از روش ترکیب خطی وزن دار با حداکثر جبران استفاده شد، اما به دلیل محدودیت نسبی موجود در بعضی از معیارها مانند بالا بودن مقدار آهک خاک، شیب و ارتفاع زیاد و کم بودن دما در برخی از نواحی، ۷۷ درصد کل منطقه دارای قابلیت متوسط و کمتر برای فعالیت های جنگل داری است.

ارزیابی قابلیت اراضی, استاندارد سازی, وزن دهی, عدم قطعیت, زیرحوزه آبخیز پلاسجان