بررسی مقدماتی اثر قارچ Lecanicillium muscarium روی چند قارچ بیمارگر گیاهی در شرایط آزمایشگاهی

اثر قارچ Lecanicillium muscarium جدایه DAOM ۱۹۸۴۹۹ روی تعدادی از قارچهای بیمارگر گیاهی در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. قارچهای بیمارگر گیاهی شامل Thielaviopsis basicola، Pythium ultimum، Rhizoctonia solani، Fusarium oxysporum، Verticillium albo-atrumوPenicillium digitatum بودند. برای انجام آزمایش یک قرص از قارچ L. muscarium و یک قرص از قارچ بیمارگر گیاهی به قطر ۵ میلیمتر به فاصله ۳ سانتیمتر از یکدیگر روی محیط کشت درون تشتک پتری گذاشته شد. برای تیمار شاهد قرصهای مشابه از قارچ L. muscarium و بیمارگر گیاهی تهیه شده و هر یک بطور جداگانه در مرکز تشتکهای پتری قرار داده شدند. در طول دوره آزمایش شعاع رشد قرصها برای شاهد (r) و کلیه تیمارها (r۱) اندازه گیری شده و بر اساس آن اطلاعات برداشت و تجزیه آماری شد. همچنین در آزمایشی جداگانه امکان تولید متابولیت های بازدارنده رشد توسط L. muscarium در محیط کشت بررسی گردید. کلیه آزمایشها دارای سه تکرار بودند. نتایج نشان داد که در اغلب موارد جدایه DAOM ۱۹۸۴۹۹ فعالیت بازدارندگی علیه قارچهای بیمارگر گیاهی دارد. به طوری که شعاع رشد قارچ بیمارگر گیاهی در بخشی که مقابل قارچ L. muscarium قرار می گرفت، بطور مشخصی کوچکتر از شعاع در تیمار شاهد بود. بیشترین اثر بازدارندگی قارچ L. muscarium روی قارچ P. digitatum مشاهده گردید. همچنین بررسی مقدماتی نشان داد که این قارچ با تولید متابولیت های سمی می تواند در محیط کشت، رشد قارچ P. digitatum را مختل نموده و به تاخیر بیاندازد.

Keywords:

قارچهای بیمارگر گیاهی , کنترل بیولوژیک , Lecanicillium muscarium