M. Afrouzian - نویسنده مسئول، مربی پژوهشیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، مشهد ص پ ۴۸۸- ۹۱۷۳۵
A. Salahi - مربی پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، گرگان

این تحقیق به منظور بررسی برخی عوامل موثر در خشکیدگی درختان کهور ایرانی  Prosopis cineraria و چش Acacia nilotica در جنوب بلوچستان، طی سالهای ۷۹-۱۳۷۶ اجرا گردید. این عوامل شامل آفات، میزان بارندگی، خصو­صیات فیزیکی و شیمیایی خاک می باشد. نمونه­­­ برداری از حشرات آفت با استفاده از روش­های معمولی نمونه برداری شامل جمع­آوری مستقیم از روی درخت میزبان، استفاده از تله­های نوری و پرورش­های آزمایشگاهی انجام شد. همچنین با جمع­آوری  نمونه باران ضمن تعیین هدایت­الکتریکی و اسیدیته باران ترکیبات عمده موجود و عامل ریزش بارانهای اسیدی از قبیل سولفات ، نیترات و کلراید و کاتیون­های عمده نظیر کلسیم و منیزیم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند­. برای بررسی عناصر معدنی موجود در خاک مناطق مختلف اجرای طرح نمونه­برداری خاک از مناطق کهیر، کنارک، طیس کوپان، پیرسهراب، نگور و زرآباد انجام شد. نمونه برداری از عمق ۵۰ – ۰ سانتیمتری در چهار تکرار انجام شد. در پایان عوامل مزبور پس از تبدیل اطلاعات و ارقام و کمی نمودن به روش آماری رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از میان عوامل پیش بینی شده مشخص نمود که در نمونه های خاک، درصد رطوبت اشباع خاک با بارندگی با علامت مثبت در سطح ۵ درصد معنی­دار گردیدند­. مهمترین عامل محدود کننده در رشد و نمو گونه ها میزان بارندگی می­باشد که میزان آن از ۶/۲۵۳ میلیمتر در سال ۶۸ به ۹/۳۲ میلیمتر در سال ۷۲ کاهش پیدا کرده است. بنابراین نقش آفات در خشکیدگی گونه ها  در اولویت بعدی بوده و  بخصوص حشرات آفت چوبخوار بعنوان مهمترین عامل تسریع خشکیدگی گونه ها مشخص گردیدند. کشت موارد مشکوک به بیماری منجر به جداسازی عامل بیماری­زای خاصی نگردید.

کهور ایرانی, چش (آکاسیا), خشکیدگی, آفات, خاک­شناسی, جنوب بلوچستان