تحمل پذیری جمعیت های اسپرس به بیماری سفیدک سطحی در شرایط اصفهان
عنوان مقاله: تحمل پذیری جمعیت های اسپرس به بیماری سفیدک سطحی در شرایط اصفهان
شناسه ملی مقاله: JR_IJFRPR-11-2_002
منتشر شده در در سال 1392
شناسه ملی مقاله: JR_IJFRPR-11-2_002
منتشر شده در در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:
Mohammad Ali Alizadeh - دانشیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
Ahmad Reza seifollahi - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان
Shaban shafizadeh - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان
Ali Ashraf Jafari - موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
خلاصه مقاله:
Mohammad Ali Alizadeh - دانشیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
Ahmad Reza seifollahi - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان
Shaban shafizadeh - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان
Ali Ashraf Jafari - موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
در این تحقیق، تحملپذیری ۴۰ جمعیت اسپرس نسبت به سفیدک سطحی در شرایط محیط طبیعی مزرعه مورد ارزیابی قرار گرفت. جمعیتها در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه شهید حمزوی سمیرم استان اصفهان سال ۱۳۸۷ کشت شدند و به مدت ۳ سال مورد مطالعه قرار گرفتند. با توجه به مشاهدات، علائم بیماری عمدتا در شهریورماه و روی چین سوم مشاهده شد. این علائم با شروع لکههای زرد و کمرنگ روی برگها در حاشیه ی کرتها شروع و با سفیدرنگ شدن کل برگهای گیاه در بعضی جمعیتها ادامه یافت. پس از جمعآوری نمونهها از اسپرسهای آلوده به سفیدک و بررسیهای آزمایشگاهی آنها و با استفاده از کلید قارچشناسی، قارچ Leveillula taurica به عنوان عامل بیماری سفیدکسطحی اسپرس جدا شد. نمونههای گیاهی از هر کرت ۲۷ شاخه از ۹ بوته به صورت تصادفی انتخاب شدند و مورد ارزیابی قرار گرفتند. جمعیتها با شاخص شدت بیماری (DSI)۱، بر مبنای ۱) بدون علائم بیماری به عنوان جمعیتهای مقاوم، ۲) شاخص بیماری بین (۲۵-۱%) به عنوان جمعیت های متحمل، ۳) دارای شاخص بیماری بین (۵۰-۲۶%) به عنوان جمعیتهای نیمهحساس و ۴) شاخص بیماری بالاتر از ۵۰% به عنوان جمعیت های حساس ارزیابی شدند. تجزیه ی واریانس دادهها نشان داد که بین جمعیتها، بین سالها و اثر متقابل آنها دارای تفاوت معنیداری بودند (P<۱%). مقایسه ی میانگین بین دادهها به روش دانکن نشان داد که جمعیتهای پلی کراس کرج و اشنویه با میانگین شاخص شدت بیماری به ترتیب ۵/۲ و ۸/۲ به عنوان جمعیتهای متحمل و جمعیتهای اردبیل (گرجان)، اردبیل (کهلران) با شاخص شدت بیماری ۷/۳ به عنوان جمعیتهای خیلی حساس ارزیابی شدند و بقیه ی جمعیتها دارای درجاتی از حساسیت متوسط بودند. نتایج این تحقیق مشخص کرد که در سال اول کشت میزان آلودگی و شاخص شدت سفیدک کم بود، اما در سالهای دوم و سوم هم میزان آلودگی و شاخص شدت آلودگی افزایش یافت.
کلمات کلیدی: اسپرس, Onobrychis sativa, سفیدک سطحی, تحملپذیری, اصفهان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2077093/