بررسی توان گیاه پالایی سه گونه ی Salix acmophylla، S. alba و S. fragilis از سرده ی بید تحت تنش عنصر سرب

سرب یکی از خطرناک ترین آلاینده های محیط زیست است. این عنصر قابلیت ماندگاری بالایی در خاک دارد و برای گیاهان، حیوانات و انسان سمی می باشد. یکی از روش های حذف سرب از خاک، کاشت گیاهان انباشته کننده ی این عنصر است. پژوهش حاضر میزان تحمل سه گونه ی بید را در اثر افزایش غلظت عنصر سمی سرب و اثرات جذب آن روی صفات فیزیولوژیک مقدار قندهای محلول، پرولین آزاد و صفات مورفولوژیک کلروفیل کلرا بررسی کرد. نهال های ۱۳۰ روزه سه گونه Salix alba، S. acmophylla  و    S. fragilisبا غلظت های ۰، ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی مولار سرب تیمار شدند. هفتاد و پنج روز پس از اعمال تیمارها، مقدار قندهای محلول، پرولین آزاد، کلروفیل کل و سرب در برگ، ساقه و ریشه اندازه گیری شد. کلیه آزمایش ها در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه ی طرح کاملا تصادفی و در سه تکرار انجام شد. بیشترین میزان جذب سرب در برگ S. alba ( mg/kg dwt۹۱/۳۱۱) و در ریشه S. fragilis (mg/kg dwt۴ /۱۶۳۱) بود. همچنین گونه S. alba بیشترین میزان قند و پرولین را در تیمار ۲۰۰ mM و ۱۰۰ mM به‎ترتیب به‎میزان ۷۸/۱۴۷۷ و ۱۸/۱۴ میکرو گرم بر گرم وزن خشک داشت. با توجه به این که میزان جذب عنصر سرب در برگ گونه S. alba و در ریشه گونه S. fragilis بیش از حد سمیت گیاه (mg/kg dwt۳۰۰-۳۰) بود و اثر قابل توجهی بر صفات فیزیولوژیک و مورفولوژیک نداشت، می توان از این گونه ها برای کاهش آلودگی های محیط‎زیست استفاده نمود.

Keywords:

بید , سرب , گیاه پالایی , قندهای محلول , پرولین , کلروفیل