بررسی معناداری عشق به خداوند در آثار روزبهان بقلی و زمینههای کلامی و عرفانی آن
Publish place: Mirror of knowledge، Vol: 24، Issue: 2
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 15
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SCJA-24-2_001
تاریخ نمایه سازی: 1 مهر 1403
Abstract:
تعبیر عشق الهی نزد روزبهان بقلی، بیانی مفهومی-انتزاعی نیست، بلکه حاصل مواجهه و تجربه خداوند در تصاویر زیبا به همراه احوال شورانگیز است. گرچه وی همواره تصریح به تنزیه و تعالی ذاتی الهی و رد تجسیم و تشبیه دارد، اما از منظر تحلیل ساختارگرایانه در نظریات تجربه دینی، تحقق این تجربه با زمینه هایی همچون جمال گرایی و باور به نظریات رویت اشعری و التباس عرفانی سازگار است. روزبهان متعلق عشق را زیبایی می داند و در عشق الهی نیز زیبایی به معنای محسوسش محوریت دارد و به معانی دیگری چون خیر و کمال تاویل نمی گردد. او اشعری مسلک است و اشاعره قائل به رویت پذیری خداوند هستند. خدای اشاعره، متعالی از قوانین منطق، قادر بر هر فعلی است و لذا در عین تعالی وجودی، قدرت بر آن دارد که تا ساحت رویت و معرفت انسان فرود آید. بنابر نظریه التباس عارفان، ربوبیت الهی، می تواند موجب تجلی او در اشیاء و صور مرئی گردد و البته این تجلی، معرفت شناختی است و نه وجودی. از مجموعه این زمینه ها، عشق به خداوند، به مفهوم متعارف بیناشخصی تعبیر شده و ماحصل تجربه موجودی شخصی است. تحلیل معناداری تعبیر عشق الهی با نظر به تجربی بودن آن و زمینه های آن از وجوه نوآوری این مقاله است.
Keywords:
Authors
زهرا حسینی
استادیار گروه فلسفه، دانشکده الهیات و معارف اسلامی ، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران.
فرزانه هاشم پور
دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته فلسفه و دین، دانشکده الهیات و معارف اسلامی ، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :