مجید یاسوری - عضو هیات علمی دانشگاه گیلان
فریبا گراوندی - کارشناس ارشد ایرانشناسی دانشگاه گیلان

در دنیای کنونی، گردشگری به عنوان یک صنعت سودآور، به پدیده ای اجتماعی– اقتصادی تبدیل شده و موردتوجه بسیاری از کشورهای در حال توسعه که به دنبال رهایی از اقتصاد تک محصولی هستند، قرار گرفته است. کشور ما نیز از این قاعده، مستثنی نمی باشد و می تواند با جای گزین کردن منابع درآمدی جدید و از جمله گردشگری، از سود سرشار آن بهره گرفته و به اهداف اقتصادی اش که همانا تحقق «اقتصاد مقاومتی» است، برسد. با توجه به فرهنگ غنی، تمدن پیشرفته و قدمت تاریخی این کشور باستانی، «گردشگری فرهنگی» جایگاه ویژه ای در این میان دارد. این تحقیق بر آن است تا ضمن معرفی گردشگری فرهنگی و بررسی اثرات و ابعاد آن، به بررسی نقش آن در توسعه ی اقتصادی کشور بپردازد و نیز، راهکارهای لازم را جهت توسعه ی این نوع گردشگری ارائه دهد. روش تحقیق در این پژوهش، مطالعه ی کتابخانه ای و استفاده از کتب و مقالات متعدد می باشد. بر اساس مطالعات اولیه، ایران به دلیل پیشینه ی طولانی و تاریخ کهن، دارای جاذبه های فرهنگی مادی و معنوی بسیاری می باشد که می توان جهت توسعه ی گردشگری فرهنگی از آن بهره برد.

میراث فرهنگی، گردشگری فرهنگی، توسعه ی اقتصادی