نرگس قنبری - دانشجوی دکتری، گروه روان شناسی، واحد نیشابور،دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
محمدرضا خدابخش - استادیار، گروه روان شناسی، واحد نیشابور،دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران

یکی از اختلال های دوران کودکی و نوجوانی، اختلال نافرمانی مقابله ای است. این اختلال شیوع قابل توجهی دارد و از علل رایج ارجاع کودکان به کلینیک های روانشناسی و مشاوره محسوب می شود. باوجوداینکه روش های مداخله ای مختلف برای بهبود نشانه های این اختلال تا کنون طراحی شده است، درمان این گروه، همیشه با دشواری همراه بوده است. به دلیل سن کم کودکان تعداد مداخلاتی که می توان اجرا کرد بسیار محدود است و ازجمله مهم ترین این مداخلات بازی درمانی را می توان نام بود هرچند مشخص نیست بازی درمانی تا چه حدی بر این بیماری مشخص است. به همین دلیل هدف از پژوهش حاضر ب بررسی مروری اثربخشی بازی درمانی بر علائم کودکان مبتلا به نافرمانی مقابله ای است. پژوهش حاضر با استفاده از مرور نظامند پیشینه پژوهشی در پایگاهای اطلاعاتی و علمی صورت گرفته است. در این پایگاه ها کلمات کلیدی بازی درمانی و نافرمانی مقابله ای جستجو شد. جستجو در پایگاه های اطلاعاتی، منجر به شناسایی چندین مقاله در این حوزه شد و در نهایت ۱۰ مقاله که بر تکنیکهای رویکرد بازی درمانی متمرکز بودند، وارد این پژوهش شدند. مرور ادبیات پژوهش و بررسی نتایج مقالات بررسی شده، نشان دهنده ی این بود که بازی درمانی ازجمله موثرترین رویکردها می باشد و می تواند تا حد قابل توجهی علائم این اختلال را کاهش دهد.

بازی درمانی، کودکان، نافرمانی مقابله ای