میترا نریمانی - کارشناسی ارشد طراحی شهری

محدوده مرکزی شهرها گنجینه گرانب هایی از تاریخ و فرهنگ جامعه را در خود جای داده اند که مقاصد مهمی در جذب گردشگر محسوب می شوند. با توجه به رابطه متقابل میان ارتقا گردشگری و باززنده سازی بافت و بناهای تاریخی، بهره برداری از میراث فرهنگی و تاریخی دربردارنده منافع بسیاری در زمینه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و کالبدی برای جوامع عرضه کننده آنهاست. این پژوهش بر آن است تا ضمن بررسی تاثیر روش های مداخله بر گردشگری و زنده سازی بافت شهری در هریک از این زمینه ها و ابعاد و با استفاده از تجارب جهانی در امر باززنده سازی فضاهای شهری کهن و اصول و معیارهای مستخرج از جمع بندی آنها به شناسایی مولفه ها و اصول باززنده سازی بافت و بناهای تاریخی با هدف ارتقا گردشگری شهری بپردازد. نوشته حاضر، پژوهشی تحلیلی- توصیفی می باشد. یافته ها با استفاده از منابع مطالعاتی در این زمینه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داده است که بین ارتقا گردشگری شهری و باززنده سازی بناهای تاریخی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین در میان مولفه ها بعد اقتصادی( اشتغال زایی و افزایش امکانات در محدوده) بیشترین تاثیر و بعد فرهنگی کمترین تاثیر را دارد.

بافت شهری، روش های مداخله، زنده سازی، گردشگری.