بررسی رابطه یادگیری مشارکتی و مهارت های اجتماعی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی پایه چهارم شهر گالیکش در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳

هدف اصلی این پژوهش تعیین رابطه بین یادگیری مشارکتی و مهارت های اجتماعی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی پایه چهارم شهر گالیکش در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است و در زمره پژوهش های کاربردی دسته بندی میگردد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی پایه چهارم شهر گالیکش در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ می باشد که ۵۹۰ نفر می باشند. بدین منظور با توجه به حجم ۵۹۰ نفری جامعه و رجوع به جدول استاندارد مورگان، حجم نمونه با جدول مورگان ۲۳۳ نفر در نظر گرفته شد. روشی که در این پژوهش برای نمونه گیری از اشخاص مورد مطالعه استفاده خواهد شد، روش خوشه ای چند مرحله ای است. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی حسینی، احقر، اکبری و شریفی(۱۳۸۷)، پرسشنامه مهارت های اجتماعی دانش آموزان توسط گرشام و الیوت در (۱۹۹۰) ، یادگیری مشارکتی از پرسشنامه استاندارد پریتو سابوریت و همکاران (۲۰۲۲) می باشد.درآزمون فرضیه ها از روش آمار استنباطی شامل آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون خطی استفاده شد. نتایج نشان میدهد که ضریب تعیین ۳۸/۰ است، یعنی ۳۸ درصد پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بر اساس های یادگیری مشارکتی و مهارت های اجتماعی قابل پیش بینی است.

Keywords:

یادگیری مشارکتی , مهارت های اجتماعی , پیشرفت تحصیلی