الزامات بازنگری در مسئولیت مدنی خسارات حوادث غیرمترقبه طبیعی به شهروندان در ایران (رویکردی مبتنی بر حقوق شهروندی و حکمروایی خوب بحران)

بی توجهی به برنامه ریزی و طراحی یک شهرک مسکونی بر روی گسل پرخطر توسط دولت یا بخش خصوصی را نمی توان تخلف ندانست و ضرر و زیان ناشی از زلزله در چنین شهرکی را نمی توان حادثه ای غیر مترقبه تلقی کرد. از آنجایی که با وجود ترقی علم و دانش امکان وقوع خیلی از حوادث غیر مترقبه نظیر سیل و زلزله با استفاده از روش های علمی مقدور است لذا نمی توان آنها را غیرمترقبه دانست و لازم است هم دولت و هم بخش خصوص قصور خود را در قبال چنین حوادثی بپذیرند. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی – توسعه ای بوده و در انجام آن از روش تحقیق کیفی – کمی استفاده شده است. با توجه به فلسفه موضوع، برای انجام این تحقیق از مدل دلفی فازی استفاده شده و نتایج حاصل از پرسشنامه های تکمیل شده توسط نرم افزارSPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که پیش بینی امکان خسارات ناشی از وقوع بسیاری از حوادث غیرمترقبه نظیر سیل و زلزله با پیشرفت های علمی امروزی قابل تشخیص است و در صورت کوتاهی و قصور بخش دولتی و یا خصوصی باید خسارات ناشی از آن به شهروندان پرداخت شود. بنابراین حکمروایی بحران به عنوان نظریه ای مناسب میتواند در جبران خسارت حوادث غیرمترقبه توسط دولت یا اشخاص، نظریه ای کارا و جامع به شمار آید. توجه به این مورد می تواند در حکمروایی خوب بحران و رضایت شهروندی بسیار موثر واقع شود.

Keywords:

مسئولیت مدنی , حکمروایی بحران , حقوق شهروندی , حکمروایی شهری