اصغر بالسینی - دانشجوی دکترا دانشگاه علامه
فرشاد مومنی - دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه
احسان خاندوزی - دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه
احسان قمری - سازمان توسعه تجارت ایران

تعیین نرخ ارز و نحوه سیاست گذاری آن سال هاست دغدغه جدی اقتصاددانان و سیاست گذاران کشورمان بوده است و همواره این بحث در سطوح دانشگاهی و ملی مطرح بوده که چگونه می توان به سیاست گذاری نرخ ارز در ایران پرداخت تا ضمن حفظ قدرت خرید پول ملی و کمک به تولید ملی و رشد صادرات غیرنفتی، مانع از آثار منفی نوسانات این نرخ در اقتصاد شد؟ نوسانات دائمی و بعضا شدید نرخ ارز در مقاطعی که بازار ارز با بی تعادلی جدی مواجه می شود این پرسش اساسی را به اذهان متبادر می سازد که آیا شیوه و نوع نگاه به نرخ ارز در اقتصاد ایران مبتنی بر رویکردهای دقیق علمی و متکی به واقعیتهای اقتصادی و نهادی کشورمان می باشد یا خیر؟ پارادایم فکری سیاست گذاران نرخ ارز در ایران خصوصا در بازه زمانی بعد از انقلاب منبعث از نگاهی بوده که نرخ ارز را کمتر از زاویه توسعه ای و اقتصاد سیاسی مورد توجه قرار داده است .این امر سبب شده تا سیاست گذاری های ارزی در این سالها به تعادل در بخش های واقعی اقتصاد کمک نکرده و موجب واگرایی های دوره ای و مداوم شده است.همچنین در تحلیل و سیاست گذاری نرخ ارز در کشور به مساله دورهای باطل توسعه نیافتگی ناشی از تغیرات نرخ ارز توجه نشده است.این در حالی است که نوسانات شدید نرخ ارز بخش تولید را در اقتصاد ایران تحت تاثیر قرار داده وموانع نهادی اقتصاد ایران باعث شده بخش تولید در پس هر بحران ارزی دچار مشکلات بازتولید شونده گردد.

"اقتصاد سیاسی", "دورهای باطل توسعه نیافتگی تولید", "نرخ ارز", "موانع نهادی تولید"