اولویت بندی مولفه های قراردادهای کشاورزی: مطالعه موردی قرارداد کشت زعفران
عنوان مقاله: اولویت بندی مولفه های قراردادهای کشاورزی: مطالعه موردی قرارداد کشت زعفران
شناسه ملی مقاله: JR_AGEC-18-2_002
منتشر شده در در سال 1403
شناسه ملی مقاله: JR_AGEC-18-2_002
منتشر شده در در سال 1403
مشخصات نویسندگان مقاله:
غزاله سالاری - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصادکشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
علی فیروززارع - استادیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
محمد قربانی - استاد مرکز مطالعات سنجش از دور و GIS،دانشکده علوم زمین،دانشگاه شهید بهشتی
خلاصه مقاله:
غزاله سالاری - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصادکشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
علی فیروززارع - استادیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
محمد قربانی - استاد مرکز مطالعات سنجش از دور و GIS،دانشکده علوم زمین،دانشگاه شهید بهشتی
فعالیت های کشاورزی به علت سروکار داشتن با موجودهای زنده همواره همراه با مخاطره هایی برای کشاورزان بوده است. در این فعالیت ها انواع مخاطره های طبیعی، اجتماعی، اقتصادی دست به دست هم می دهند و موقعیت های آسیب پذیری را برای تولیدکنندگان فراهم سازند. نتیجه این شکنندگی و آسیب پذیری باعث بی ثباتی در درآمدها می شود. این تحقیق با هدف تعیین، شناسایی و اولویت بندی فراسنجه های قراردادهای کشاورزی با استفاده از مدل ترکیبی فرایند تحلیل سلسله مراتبی AHP و شباهت به گزینه ایده آل TOPSISدر استان خراسان رضوی از طریق پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر نتایج و پژوهش های انجام شده، از ۱۳ نفر متخصص و خبره آشنا به حوزه کشاورزی قراردادی که به صورت داوری و بر مبنای تخصص آنان انتخاب شدند انجام شد. در این پژوهش ۲ معیار و ۱۴ گزینه در نظر قرار گرفت؛ و از روش TOPSIS و AHP برای وزن دهی به معیارها، شناسایی و اولویت بندی فراسنجه های قراردادکشاورزی استفاده شد. نتایج نشان داد وزن معیار به ارتقاء مشارکت کشاورزان در کشاورزی قراردادی ۶۹۲/۰ و وزن معیار کمک به امنیت غذایی و افزایش تولید در کشاورزی قراردادی ۳۰۸/۰ است؛ و همچنین بر مبنای وزن های به دست آمده برای معیارها و مبتنی بر روش اولویت بندی تاپسیس از بین فراسنجه های قراردادهای کشاورزی بالاترین رتبه مربوط به برگزاری کلاس های آموزشی و مشاوره فنی و پایین ترین رتبه مربوط به نوع قرارداد (دوجانبه-چندجانبه) بود. بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش پیشنهاد و تاکید می شود سازمان جهاد کشاورزی یا بخش خصوصی در عقد قراردادها به فراسنجه هایی از جمله برگزاری کلاس های آموزشی و مشاوره فنی، وجود اختیار معامله، نوع قرارداد (کتبی-شفاهی)، وجود یا عدم وجود الزام تعیین درجه کیفی، طول دوره قرارداد، نوع قرارداد (مستقیم-واسطه)، تامین نهاده توجه کند؛ در این صورت انتظار می رود مشارکت کشاورزان در کشاورزی قراردادی ارتقاء یابد.
کلمات کلیدی: پارامترهای قراردادهای کشاورزی, زعفران, AHP, TOPSIS
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2078032/