علیرضا حیدرنژاد - دانشیار گروه امنیتی، پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی، تهران، ایران
نورمحمد رضایی - استاد یار گروه آموزش روانشناختی و مشاوره، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

پژوهش حاضر در صدد بررسی نقش واسطه ای بهزیستی روانشناختی در رابطه بین صفات شخصیت و علائم تحلیل رفتگی شغلی در بین کارکنان انتظامی شهر تهران بود. جهت انجام پژوهش از روش همبستگی استفاده شد. به همین منظور از میان کارکنان شاغل در شهر تهران به روش نمونه خوشه ای ۲۶۵ انتخاب شد. در ادامه سه ابزار۱- پرسشنامه تحلیل رفتگی شغلی، ۲- چک لیست علائم تجدیدنظر شده و ۳- آزمون شخصیت نئو بر روی آنها اجرا گردید. جهت بررسی پایایی ابزارهای تحقیق از ضریب آلفا استفاده شد نتایج نشان داد ضریب آلفا مطلوب و بالاتر از ۸۲/۰ می باشد. جهت بررسی روایی ابزارهای پژوهش از همسانی درونی استفاده شد،که نتایج پرسشنامه نشان می دهد بین خرده مقیاس های هر ابزار با نمره کل آن همبستگی بالای وجود دارد. جهت تدوین مدل ساختاری از نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد متغیرهای صفات شخصیت و بهزیستی روانی توانسته اند ۵۸۴/۰ از علائم تحلیل رفتگی شغلی کارکنان فراجا را تبیین نمایند. علاوه بر این، ضریب بتا متغیر صفات شخصتی بر روی علائم تحلیل رفتگی شغلی برابر ۳۵۰/۰- است و ضریب بتا تاثیر شخصیت بر بهزیستی روان شناختی برابر۴۶۱/۰- است. همچنین تاثیر مستقیم بهزیستی روانشناختی بر علائم تحلیل رفتگی شغلی برابر ۵۳۶/۰ است. علاوه بر این مقدار تاثیر غیر مستقیم شخصیت و بهزستی روانشناختی بر علائم تحلیل رفتگی شغلی برابر ۲۴۷/۰- است. این نتیجه نشان می دهد ۵۸ درصد از واریانس علائم تحلیل رفتگی شغلی را می توان بر اساس صفات شخصیت و بهزیستی روانشناختی تبین نمود. علاو بر این، تاثیر شخصیت بر علائم تحلیل رفتگی شغلی منفی و تاثیر همزمان شخصیت و بهزیستی روانشناختی بر علائم تحلیل رفتگی شغلی منفی است.

صفات شخصیت, بهزستی روانشناختی, تحلیل رفتگی شغلی, کارکنان