عبدالملک وحیدی - پوهنتون غالب هرات

خشونت علیه اطفال در جوامع مختلف دیده می شود؛ اما در افغانستان به دلیل شرایط ناگوار اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و به خصوص ضعف فرایندهای آموزشی و تربیتی، این پدیده بیش تر بوده و پیامدهای ویران گری بر جای می­ گذارد. پرسش این است که در برابر امواج روز افزون خشونت علیه اطفال، چه تدبیری می توان اندیشید و کدام سازوکار پیش گیرانه را می توان برای کاهش خشونت علیه اطفال، اتخاذ کرد؟ پاسخ به این پرسش، مهم است؛ چه این که آینده کشور، منوط به حمایت از اطفال آینده ساز است. نوشته حاضر تلاش کرده با روش تحلیلی و با استفاده از داده های کتاب خانه یی و با روی کرد جرم­ شناختی، به این مهم بپردازد. یافته های تحقیق نشان می دهند که: پیش گیری وضعی و اجتماعی در شرایط کنونی افغانستان برای جلوگیری از خشونت علیه اطفال مناسب نیست. روش به تر، رفع آسیب پذیری اطفال در معرض خطر از طریق سازوکارهای آموزشی و نظارتی مندرج در پیش گیری رشدمدار می­باشد، که پیش­ نهادهای مشخصی را در باب اصلاح متون آموزشی، ایجاد کانون مشاوره در مکتب، آموزش اولیا و مربیان، برگزاری برنامه حلقه های خانواده گی، تاسیس کلینیک حقوقی اطفال، ایجاد مرکز آمار و گزارش خشونت علیه اطفال و ... ارائه می ­کند. این موارد می ­تواند راه ­ های موثری برای تامین مصونیت اطفال به حساب آیند.خشونت علیه اطفال در جوامع مختلف دیده می شود؛ اما در افغانستان به دلیل شرایط ناگوار اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و به خصوص ضعف فرایندهای آموزشی و تربیتی، این پدیده بیش تر بوده و پیامدهای ویران گری بر جای می­ گذارد. پرسش این است که در برابر امواج روز افزون خشونت علیه اطفال، چه تدبیری می توان اندیشید و کدام سازوکار پیش گیرانه را می توان برای کاهش خشونت علیه اطفال، اتخاذ کرد؟ پاسخ به این پرسش، مهم است؛ چه این که آینده کشور، منوط به حمایت از اطفال آینده ساز است. نوشته حاضر تلاش کرده با روش تحلیلی و با استفاده از داده های کتاب خانه یی و با روی کرد جرم­ شناختی، به این مهم بپردازد. یافته های تحقیق نشان می دهند که: پیش گیری وضعی و اجتماعی در شرایط کنونی افغانستان برای جلوگیری از خشونت علیه اطفال مناسب نیست. روش به تر، رفع آسیب پذیری اطفال در معرض خطر از طریق سازوکارهای آموزشی و نظارتی مندرج در پیش گیری رشدمدار می­باشد، که پیش­ نهادهای مشخصی را در باب اصلاح متون آموزشی، ایجاد کانون مشاوره در مکتب، آموزش اولیا و مربیان، برگزاری برنامه حلقه های خانواده گی، تاسیس کلینیک حقوقی اطفال، ایجاد مرکز آمار و گزارش خشونت علیه اطفال و ... ارائه می ­کند. این موارد می ­تواند راه ­ های موثری برای تامین مصونیت اطفال به حساب آیند.

خشونت، تدابیر پیش گیرانه، پیش گیری رشدمدار، اطفال، افغانستان