حسنعلی موذن زادگان - دانش یار گروه حقوق جزا و جرم شناسی دانش کده حقوق و علوم سیاسی دانش گاه علامه طباطبایی، تهران،
عبدالقدیر سروش - دانش جوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی دانش گاه علامه طباطبایی – تهران و عضو هیئت علمی پوهنتون/ دانش گاه غالب هرات

معاشرت ­های اجتماعی در تکوین شخصیتی افراد، به ویژه کودکان و نوجوانان، نقش موثر و غیرقابل انکاری دارد؛ با درک اهمیت موضوع است، که این تحقیق به­­ بررسی و تحلیل علت شناختی تاثیر معاشرت­های اجتماعی در پیش گیری از تکرار جرایم کودکان و نوجوانان اختصاص یافته است. هدف اصلی پژوهش، واکاوی چه گونه گی تاثیر معاشرت های اجتماعی در پیش گیری از تکرار جرایم کودکان و نوجوانان بوده است، که در پرتو مهم­ ترین نظریه­ های جرم شناختی مرتبط است. بعد از تبیین مفهوم شناختی مفاهیم مرتبط، به ­تحلیل نظریه­ هایی چون معاشرت­ های ترجیحی، یادگیری اجتماعی، کنترول اجتماعی هیرشی، برچسپ زنی و شرمنده سازی «برایت ویت» پرداخته شده است. نتایج حاصل از پژوهش در پاسخ به سوال اصلی، نشان می­ دهند که معاشرت­ های اجتماعی در پیش گیری از تکرار جرایم کودکان و نوجوانان، دارای نقش دوگانه کاهشی – افزایشی است؛ و تنها درصورتی که معاشرت­ در محیط­ های سالم اجتماعی، به ویژه زمانی که توام با هم دلی در دوران کودکی باشد، در پیش گیری و کاهش تکرار نرخ بزه کاری کودکان و نوجوانان تاثیر مثبت دارد. جهت غنامندی هرچه بیش تر تحقیق، به آمارهای مندرج در پژوهش نسبتا مشابه که توسط پنج تن از جرم­شناسان امریکایی و استرالیایی، که در سال ۲۰۲۰م صورت گرفته، استناد به­ عمل آمده است. این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی سامان یافته است.معاشرت ­های اجتماعی در تکوین شخصیتی افراد، به ویژه کودکان و نوجوانان، نقش موثر و غیرقابل انکاری دارد؛ با درک اهمیت موضوع است، که این تحقیق به­­ بررسی و تحلیل علت شناختی تاثیر معاشرت­های اجتماعی در پیش گیری از تکرار جرایم کودکان و نوجوانان اختصاص یافته است. هدف اصلی پژوهش، واکاوی چه گونه گی تاثیر معاشرت های اجتماعی در پیش گیری از تکرار جرایم کودکان و نوجوانان بوده است، که در پرتو مهم­ ترین نظریه­ های جرم شناختی مرتبط است. بعد از تبیین مفهوم شناختی مفاهیم مرتبط، به ­تحلیل نظریه­ هایی چون معاشرت­ های ترجیحی، یادگیری اجتماعی، کنترول اجتماعی هیرشی، برچسپ زنی و شرمنده سازی «برایت ویت» پرداخته شده است. نتایج حاصل از پژوهش در پاسخ به سوال اصلی، نشان می­ دهند که معاشرت­ های اجتماعی در پیش گیری از تکرار جرایم کودکان و نوجوانان، دارای نقش دوگانه کاهشی – افزایشی است؛ و تنها درصورتی که معاشرت­ در محیط­ های سالم اجتماعی، به ویژه زمانی که توام با هم دلی در دوران کودکی باشد، در پیش گیری و کاهش تکرار نرخ بزه کاری کودکان و نوجوانان تاثیر مثبت دارد. جهت غنامندی هرچه بیش تر تحقیق، به آمارهای مندرج در پژوهش نسبتا مشابه که توسط پنج تن از جرم­شناسان امریکایی و استرالیایی، که در سال ۲۰۲۰م صورت گرفته، استناد به­ عمل آمده است. این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی سامان یافته است.

معاشرت های اجتماعی، پیش گیری از تکرار جرم، کودکان و نوجوانان، نظریه های جرم شناختی.