بررسی توسعه کشت های گلخانه ای در ایران (نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدیدها)
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 150
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GHV-7-1_001
تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1403
Abstract:
آمارهای بین المللی نشان می دهند که تا سال ۲۰۵۰ جمعیت کره زمین به حدود ۱۰ میلیارد نفر می رسد که بخش عمده آن در کشورهای در حال توسعه خواهد بود. جمعیت کنونی ایران نیز از ۸۸ میلیون نفر عبور کرده است و طبق پیش بینی های انجام شده، جمعیت ایران در سال ۲۰۴۵ به بیش از ۹۱ میلیون نفر خواهد رسید. این رشد جمعیت باعث خواهد شد تا نیاز به انرژی، آب، غذا و نیز تعامل با محیط زیست، در صدر اولویت های بشر در دهه های آینده باشند. به همین دلیل توجه دانشمندان به این سمت معطوف شده که کمبود غذا را با افزایش تولید محصول در واحد سطح و نیز با مصرف کمتر نهاده ها، به طور پایدار جبران کنند. معرفی و استفاده از ارقام پرمحصول و خاص، استفاده از انواع کودها و سموم شیمیایی و نیز توسعه کشت های گلخانه ای، از جمله این راه کارها هستند. ایجاد گلخانه برای تولید محصولات به عنوان یک روش تولید متفاوت با بهره وری بسیار زیاد، در سال های اخیر در دنیا، مورد توجه جدی قرارگرفته و در حال توسعه روزافزون است. موافقان توسعه گلخانه ها در ایران معتقدند که با توجه به گستره ایران در محدوده عرض جغرافیایی ۲۵ تا ۴۰ درجه شمالی و شرایط متنوع اقلیمی موجود در آن، یکی از مناطق مناسب برای توسعه کشت های گلخانه ای در غرب آسیا است. در این مقاله به بررسی نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدیدهای توسعه کشت های گلخانه ای و تحلیل به روش سوات پرداخته شده و سپس استراتژی های مختلف تحلیل شده تا بهترین تصمیم ها در اختیار مدیران و ذینفعان قرار گیرد.
Keywords:
Authors
داود مومنی
عضو هیات علمی موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی
قاسم زارعی
بخش تحقیقات مهندسی گلخانه، موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
فرزاد آزادشهرکی
بخش تحقیقات مهندسی گلخانه، موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
جلال جوادی مقدم
بخش تحقیقات مهندسی گلخانه، موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی