هادی اعظمی - استادیاردانشگاه فردوسی مشهد
سیدجواد حسینی - استادیاردانشگاه فرهنگیان مشهد
اسماعیل علمدار - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی

امروزه با افزایش جمعیت شهری و عقلانیت ابزاری و سودمدار فضای شهربه کالایی قابل خرید وفروش و مالکیت فردی تبدیل شده است و نابرابری های اقتصادی و اسیب های اجتماعی زیادی را به همراه آورده است که موجب از هم پاشیده شدن اجتماعات محلی در شهر های بزرگ و زوال حوزه عمومی و درنهایت تهدید شهر نشینی گردیده است. ابزار لازم برای رهایی ازاین بن بست بیگانگی اجتماعی درشهرهای معاصر همانا احیای اجتماعات محلی و برقراری حوزه عمومی از رهگذر آن است.نتایج بررسی ها در مقاله حاضر نشان می دهد که سرمایه اجتماعی یکی ازسرمایه های پنهان است که با ارتقای همکاری اعضای جامعه باعث پایین امدن سطح هزینه ها و تبادلات و ارتباطات می شود که با رونق گرفتن اجتماعات محلی یک حلقه ارتباطی بوجود می آید که درتصمیم گیری های شهری نهادهای جامعه مدنی بخش خصوصی درکنار دولت و شهرداری نقش موثری می کنند. در این مقاله نقش سرمایه اجتماعی در ایجاد حکمرانی مطلوب شهری مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است و با ارایه یک مدل به تجزیه و تحلیل این نوع حکمرانی با تاکید برسرمایه اجتماعی پرداخته ایم

سرمایه اجتماعی، حکمرانی شهری، حکومت محلی