عوامل تعیین کننده رشد شهری در ایران رهیافت رگرسیون وزنی جغرافیایی

امروزه، همه کشورهای جهان با پدیده شهرنشینی مواجه هستند که افزایش جمعیت شهری و به تبع آن توسعه شهرهای کوچک و بزرگ را به دنبال داشته است. از آنجا که عوامل زیادی بر رشد شهری مؤثرندو اثر آن ها بر شهرهای مختلف نیز متفاوت است، این مطالعه به بررسی عوامل تعیین کنندهی رشد شهری به تفکیک شهرستان در ایران، بین سالهای ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۵ بر اساس روش رگرسیون وزنی جغرافیایی GWR)میپردازد. مطابق با ادبیات اقتصادسنجی فضایی، از این روش زمانی استفاده می شود که ناهمسانی فضایی وجود داشته باشد. به عبارت دیگر، مزیت این روش در قابلیت برآورد تغییرات ضرایب رگرسیونی برآوردی در طول فضا است. با توجه به این که مورد این مطالعه نیز شهرستان های کشور می باشد و به نظر می رسد نمی توان یک رابطه یکه برای آن ها تعریف نمود، مدل تصریح شده با این روشبرآورد گردیده است. بر اساس نتایج بدست آمده پتانسیل بازار، هزینههای عمرانی تأثیر مثبت و سرمایه انسانی نسبت صنعت به خدمات و جمعیت پایه، اثر منفی بر رشد شهری داشتهاند. تأثیر منفی جمعیت پایه منطبق با فرضیه همگرایی است. در عین حال، فرضیه ناهمسانی فضایی برای متغیر پتانسیل بازار پذیرفته می شود. به این ترتیب، اثر پتانسیل بازار بر رشد شهری در شهرستان های مختلف یکسان نبوده است

Keywords:

شهر , رشد شهری , تحلیل فضایی , رگرسیون وزنی جغرافیایی