امیرحسین حاج محمودی - دانشجوی کارشناسی علوم اجتماعی، دانشگاه فرهنگیان شهید دکتر آیت نجف آباد

خودگردانی ، هدفی تربیتی با محوریت توانایی انتخاب و قضاوت مستقل است . این هدف در دهه ها ی اخیر بیش از پیش مورد توجه صاحب نظران تعلیم و تربیت قرار گرفته است . از آنجاکه تحقق این هدف در متربیان مواجهه هوشمندانه و موثر آنها با سلطه گریهای پنهان و آشکار را به دنبال خواهد داشت توجه به این هدف در نظام تعلیم و تربیت امری اجتناب ناپذیر به نظر م ی رسد. برهمین اساس و با توجه به محوریت سند بنیادین تحول در تعلیم و تربیت کشور، پژوهش حاضر به شیوه تحلیل کیفی محتوا و در راستای تبیین جایگاه خودگردانی فردی در این سند راهبردی شکل گرفت . بررسیها نشان داد با وجود آنکه اشاره مستقیمی به خودگردانی به عنوان هدف ی تربیتی در سند بنیاد ین مشاهده نشده است با این وجود گزاره های مرتبط با خودگردانی شامل انتخاب ،گری ،آزاداندیشی اختیار ،اراده ،شهامت ،آگاه ی ، تعقل ، بصیرت و... به وفور در سند یافت میشود. با این وجود تفکر انتقادی و تحلیل به عنوان اصلی ترین بستر تحقق استقلال اندیشه و خود گردانی کمتر مورد توجه قرار گرفته است .

خودگردانی ، اسلام، سند بنیادین تحول آموزش و پرورش