روش های تدریس نوآورانه درس علوم در مقطع دبیرستان

در دهه های اخیر پیشرفتهای فناوری و تغییرات در نیازهای آموزشی موجب شده اند که روشهای سنتی تدریس به تدریج جای خود را به روشهای نوآورانه و مدرن دهند. در این مطالعه به بررسی انواع روشهای تدریس نوآورانه در درس علوم تجربی پرداخته ایم تا تاثیر این روشها بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان و ارتقاء کیفیت یادگیری آنها مورد ارزیابی قرار گیرد. روشهای بررسی شده شامل تدریس مبتنی بر پروژه ) (PBL) یادگیری معکوس استفاده از فناوریهای دیجیتال یادگیری تعاملی و همبارانه گیمیفیکیشن، تدریس مبتنی بر پژوهش ) Inquiry-Based Learning) یادگیری مبتنی بر حل مسئله (Problem-Based) (Learning و تدریس تلفیقی (Blended Learning میباشد. تدریس مبتنی بر پروژه با ارائه فعالیتهای عملی و پروژه ایگروهی دانش آموزان را به یادگیری فعال و خلاقانه ترغیب میکند. یادگیری معکوس با انتقال فرایند آموزش به بیرون از کلاس و تمرکز بر فعالیتهای تعاملی در کلاس یادگیری عمیق تر و مشارکت بیشتر دانش آموزان را فراهم می آورد. استفاده از فناوری های دیجیتال و ابزارهای چندرسانه ای مانند شبیه سازی ها و انیمیشن ها مفاهیم پیچیده زیست شناسی را به طور جذاب و قابل فهم ارائه میدهد. روشهای یادگیری تعاملی و همیارانه با تقویت همکاری و ارتباطات بین دانش آموزان محیط یادگیری پویاتری ایجاد می کنند.

Keywords:

علوم تجربی , مطالعه , نوین دانش آموزان فناوری زیست شناسی