مقایسه ی آموزش دانش سنتی و دانش جدید در عصر جهانی شدن

امروزه تقریبا تمام کسانی که به هر نحو طرفدار توسعه و اصلاحات هستند، در همه جای دنیا از آموزش و پرورش شروع می کنند. در عصر حاضر تاکید نظام آموزش و پرورش بر انتقال دانش نیست . آموزش و پرورش به جای پرداختن به مواد درسی به کل انسان می پردازد و به تمام ابعاد زندگی او توجه می کند. معلم در نظام آموزش و پرورش در مقام یاور در بالندگی انسان ایفای نقش می کند نه انتقالدهنده اطلاعات. دانش آموز پرسشگر، خردگرا و فعال است ، نه شنوندهای منفعل و پذیرا. پدیده جهانی شدن از موضوع های بحث برانگیز روز جهان به شمار می رود. پدیده ای که در تصمیم گیری ها و فعالیت های اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی انسان ها نقش تعیین کننده ای دارد و مرزهای جغرافیایی را به حداقل کاهش می دهد و علاوه بر کالا و خدمات، افکار و دانش بشری نیز آسان تر و بی حد و مرزتر از گذشته مبادله می شود. این پدیده موجب ظهور فناوری های جدید، به ویژه فناوری های مربوط به عرصه اطلاعات و ارتباطات در جهان شده است . چالش های برآمده از این تحولات زمینه نگاهی نو را به آموزش و پرورش فراهم ساخته است . در مقاله حاضر که با روش توصیفی - تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است ، قصد داریم به مقایسه ی آموزش دانش سنتی و دانش جدید در عصر جهانی شدن در آموزش و پرورش بپردازیم .

Keywords:

دانش سنتی , دانش جدید , جهانی شدن , یاددهی و یادگیری .