بررسی تاثیرگذاری شادکامی بر یادگیری خود راهبر(مطالعه موردی دانش آموزان دبستان شاهد پسرانه زاهدان)

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیرگذاری شادکامی بر یادگیری خود راهبر(مطالعه موردی دانش آموزان دبستان شاهد پسرانه زاهدان) است که به صورت توصیفی با بهره مندی از پرسشنامه محقق ساخته ۳ سوالی ۳ گزینه ای و ضریب آلفای کرونباخ ۶۸۷/۰ با جامعه آماری ۵۳۴ نفر ونمونه آماری ۵۱ نفر که به شیوه ی تصادفی انتخاب شدند در فروردین ۱۴۰۳ انجام شد شادکامی و نشاط از مهم ترین نیازهای روانی بشر است که به دلیل تاثیرات عمده بر زندگی شخص ، همیشه ذهن انسان را به خود مشغول کرده است مفهوم یادگیری خودراهبر از آموزش بزرگسالان نشات گرفته است . به دلیل مزایای مربوط به برآیندهای یادگیری خودراهبر، محیط های آموزشی و سازمانی ، به طور جدی بر اهمیت آن تاکید می ورزند و ارزش آن به عنوان یک مهارت لازم برای آموزش و کار در قرن بیست و یکم مورد توجه قرار گرفته است براساس استنباط های انجام شده شادکامی با فراشناخت ،انگیزش،خودتنظیمی با شادکامی همبستگی مثبت و معنی داری دارد بنابراین سوال اصلی پژوهش شادکامی بر یادگیری خود راهبر(مطالعه موردی دانش آموزان دبستان شاهد پسرانه زاهدان)موثر است مورد تایید است .پیشنهاد می شود در پژوهش های آتی پیرامون مولفه های یادگیری خودتنظیمی بر خلاقیت دانش آموزان مقالاتی نوشته شود.

Keywords:

شادکامی , یادگیری خود راهبر , دبستان شاهد پسرانه زاهدان