معصومه شادانفر - کارشناسی آموزش ابتدایی،دانشگاه آزاد واحد بندرعباس
طاهره محدی قلات بالائی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر لنگه
الهام عسکری پور - کارشناسی آموزش ابتدایی،دانشگاه آزاد واحد بندرعباس
نصرت ابست - کارشناسی آموزش ابتدایی،دانشگاه آزاد واحد خمیر

در دنیای کنونی توسعه و ایجاد مدارس به مفهوم امروزی ، گسترش سریع فناوری و ارتباطات، صنعتی شدن جوامع و نیازهای متنوع عصر انفجار دانش دایره تاثیر گذاری عوامل مختلف بر افکار و اندیشه های دانش آموزان را گسترده تر از گذشته کرده است هدف از آموزش دینی تنها افزایش معلومات دینی دانش آموزان نیست ، بلکه هدف اصلی ، پرورش ایمان ونیل به تربیت دینی والهی است . به عبارت دیگر، هدف اصلی ” دین آموزی ” نیست بلکه ” تدین ” است . آنچه مسلم است این است که هنوز مدارس ما به عنوان اصلی ترین کانونهای تربیتی مورد توجه و برنامه ریزی دقیق و صریح قرار نگرفته است . اگر نظام آموزش و پرورش ما بخواهد از مسیر آموزش های صرف به سمت تربیت دینی اخلاقی و اجتماعی حرکت کند لازم است بسیاری از اهداف و روشها را تغییر دهد. بی تردید آموخته های ما با باورها و اعتقادات و در نتیجه ایمان قلبی ما ارتباط نزدیکی دارد اما این ارتباط از ابتدا تا انتها ، یک رابطه قطعی و ضروری نیست .

دین ،مشکلات اخلاقی ،مذهبی ،تربیت دینی ،جامعه ،دانش آموز