سیدرضا اعلم کمالی - کارشناسی ارشد، زبان و ادبیات فارسی ، هرمزگان، میناب

نهاد تعلیم و تربیت در هر جامعه ای می تواند محور توسعه ، رشد و پویایی آن جامعه باشد، چرا که گستره فعالیت این نهاد، تمام عرصه های زندگی فرد را دربر می گیرد، به ویژه که به مدت چهارده سال (چهار الی هجده سالگی ) رشد دانش آموزان را در ابعاد مختلف تحت پوشش آن قرار داد. با پیروزی انقلاب اسلامی ، آموزش وپرورش به دلایل مختلف ، از جمله ضرورت استقرار بر پایه فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی ، هماهنگی با حرکت شتابان و تحولات سریع اجتماعی و بهرهگیری از تجارب موفق آموزشی و تربیتی عصر حاضر، نیاز به تحول همه جانبه و بنیادین داشت تا بتواند کارکردی منطبق با مبانی اسلامی و انقلابی و پیشرفت علمی داشته باشد. در اهمیت وجود فلسفه تربیت برای هر نظام آموزشی باید چنین گفت که وجود این فلسفه ای به عنوان اساس آموزش و پرورش، منجر به هدفمند شدن و انسجام فعالیت های بخش های مختلف نظام تربیتی می شود. نظام آموزشی متکی بر فلسفه نه تنها اهداف و موازین تربیتی را با دید نقادانه انتخاب و تعیین می کند، بلکه برای تحقق آنها، رهنمودهای کلی نیز نشان می دهد. طی سی سال گذشته ، مراجع سیاستگذار در حوزه تعلیم و تربیت ایران، تلاشهای فراوانی را در این جهت انجام دادهاند که از بنیادی ترین آنها در سالهای اخیر، تدوین سند تحول بنیادین آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران است . این سند در سال ۱۳۹۰ به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید و به وزارت آموزش وپرورش برای اجرا ابلاغ شد.

زیر نظام کلیدی ، آموزش و پرورش، سند تحول بنیادین ، دانش آموز، برنامه درسی