تاثیر قصه درمانی بر عملکرد یادگیری و رفتاری دانش آموزان استثنایی شهر مشهد

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر قصه درمانی بر عملکرد یادگیری و رفتاری دانش آموزان استثنایی در شهر مشهد می باشد. روش تحقیق از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان استثنایی مشهد در سال تحصیلی -۱۴۰۲ ۱۴۰۳ بود که از بین آنها نمونه ای به تعداد ۶۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت ۸ هفته تحت برنامه های قصه درمانی قرار گرفتند.نتایج تحلیل های آماری با استفاده از آزمونهای t مستقل و تحلیل کوواریانس نشان داد که قصه درمانی تاثیر مثبت و معنی داری بر عملکرد یادگیری و رفتاری دانش آموزان دارد. دانش آموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، بهبود قابل توجهی در نمرات درسی ، توانایی حل مسئله ، و مهارتهای اجتماعی نشان دادند. همچنین ، میزان اضطراب و رفتارهای ناهنجار در این گروه کاهش یافت این مطالعه نشان داد که قصه درمانی می تواند به طور موثری به بهبود مهارتهای اجتماعی ، ارتباطی و شناختی این دانش آموزان کمک کند. از طریق داستانها، دانش آموزان توانستند به راحتی با مفاهیم جدید آشنا شوند و توانایی های حل مسئله و تفکر انتقادی خود را تقویت کنند. همچنین ، قصه درمانی باعث کاهش اضطراب و استرس در میان دانش آموزان استثنایی شد و به بهبود رفتارهای اجتماعی و تعاملات آنها با دیگران کمک کرد. به طور کلی ، نتایج این تحقیق نشان می دهد که قصه درمانی می تواند یک ابزار موثر در بهبود عملکرد یادگیری و رفتاری دانش آموزان استثنایی باشد و می تواند به عنوان یک روش مکمل در برنامه های آموزشی و درمانی برای این گروه از دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

قصه درمانی , عملکرد رفتاری , یادگیری , دانش آموزان استثنایی