مطالعه نظری نشخوارگری فکری و پیامدهای روانشناختی

نشخوار فکری مکرر، ناخواسته و اغلب نفرت انگیز است که می تواند انسان را از تمرکز روی موضوعات مهمتر زندگی باز دارد. فرایندهای فکری خودکار، ناخواسته و ناخوانده، کنترل شده، عمدی و هشیار، نوعا تعریف نشخوار را شامل می شوند که به عنوان یک سبک تفکر تکراری تعریف شده و حول یک موضوع خاص می چرخد. طبق بررسی های نظری، علاوه بر تمایل کلی فرد به نشخوارگری، موقعیت ها یا شرایط خاص نیز می توانند محرکی قوی برای افکار نشخواری باشند. نشخوار به طور کلی ناسازگار تلقی می شود و در تشدید و تداوم انواع پیامدهای مخرب سلامت روان نقش دارد و تحقیقات نشان داده که نشخوارگری فکری با طیف وسیعی از اختلالات بالینی در ارتباط است. نشخوار فکری یکی از راه های پاسخ دادن به استرس و اضطراب بوده و نشان داده شده که انتقال از احساس پریشانی را تسریع می کند. همچنین، شواهد حاصل از مطالعات مقطعی و طولی نشان می دهد افرادی که در پاسخ به رویدادهای استرس زا نشخوار می کنند، علائم افسردگی بیشتری را نیز تایید و به احتمال زیاد شروع دوره افسردگی را تجربه می کنند. به علاوه، پژوهش های تجربی نشان می دهد که نشخوار نقش علی در تشدید عاطفه و شناخت منفی بازی می کند. لذا، توجه به راهکارهای کاهش نشخوارگری فکری در مداخلات روانشناختی ضرورت می نماید.

Keywords:

نشخوارگری فکری , سلامت روان , اختلالات روانشناختی