بررسی و اولویت خصوصیات فیزیکی و عملکردی معابر در مدیریت زمانی مکانی مقطع عرضی(مطالعه موردی منطقه هشت و ثامن مشهد مقدس)

مجموعه فعالیت هایی که به نحوی در مدیریت شهری باعث استفاده بهینه از تسهیلات موجود می گردد، مدیریت عرضه نامیده می شود. رایج ترین فعالیت هایی که در این زمینه صورت می گیرد عبارت اند از: توسعه استفاده از حمل و نقل همگانی، اصلاح حمل و نقل شخصی، ساماندهی شبکه خیابانی، ساماندهی حمل بار، استفاده از حمل و نقل غیر موتوری، ایجاد قوانین و مقررات، اعمال مقررات و آموزش. به طور کلی مدیریت عرضه شامل روش هایی است که باعث استفاده بهینه از امکانات و تسهیلات موجود در شهرها می شود (سیستم حمل و نقل عمومی، شبکه معابر و غیره) و سطح سرویس مناسب تری با اجرای روش های مدیریت، محدودیت و ممنوعیت برای کاربران سیستم ایجاد می نمایند. هدف از این مقاله معرفی و اولویت بندی شاخص های فیزیکی و عملکردی معابر است که بتوان با استفاده از آن به مدیریت زمانی مکانی مقطع عرضی در معابر درون شهری پرداخت؛ بدین منظور ابتدا به بررسی انواع روش های مدیریت مقطع عرضی پرداخته می شود، سپس چهارچوب تاثیر گذاری شاخص ها در نحوه مدیریت مقطع عرضی بیان می گردد حال با اعمال این معیارها، به انتخاب و نحوه مدیریت مقطع عرضی معابری از منطقه هشت و ثامن مشهد پرداخت که بیشترین پتانسیل را در این خصوص دارا می باشند.

Keywords:

مهندسی ترافیک , شاخص های مدیریت زمانی مکانی مقطع عرضی , منطقه هشت و ثامن مشهد مقدس