زهرا رضایی

در عصر اطلاعات، مزیت اصلی هر فرد و سازمان در میزان و کیفیت دانش در اختیار وی نهفته است . ایجاد دانش و یا دسترسی به دانش موردنیاز، ضامن موفقیت سازمانها است و نقشی اساسی در تصمیم سازی و تصمیم گیری سازمانها دارد. عملکرد سازمانی رابطه مستقیمی با میزان در اختیار بودن دانش کاری مورد نیازدارد، ازاین رو هنگامی که یک شرکت دارای منابع دانشی غنی باشد، زنده ماندن، رشد و کسب سود در یک بازار رقابتی برای آن آسانتر خواهد شد. مدیریت دانش ، هنر مدون سازی سرمایه های فکری سازمان است که شامل فرایندهای خلق ، ذخیره، تسهیم و به کارگیری دانش به منظور ارزش آفرینی در کسب وکار و بهبود مزایای رقابتی است . دانش در دنیای پیشرفته امروز به سرعت در حال تبدیل شدن به مزیت اصلی سازمانها می باشد. مهم تلقی شدن نقش دانش ،نوآوری و فناوری های جدید در پیدایش مزایای راهبردی و مهم شمردن ارزش منابع دانش در اداره سازمان ها سبب درخشش مبحث مدیریت دانش در قلب سیاست های راهبردی سازمان ها شد. به همین دلیل اهمیت دادن به مدیریت دانش از لحاظ تحقق اهداف سازمان ها ضروری می باشد. بررسی مقام مدیریت دانش و کاربرد آن در تصمیم سازی سازمانی یکی از اهداف این تحقیق است .مدیریت دانش می تواند با همراستا کردن سرمایه های دانشی سازمان ها در بخش های مختلف و اثرگذاری وسیع بر مفاهیمی مانند مشتری مداری ، یادگیری سازمانی ، اعتلای فرهنگ سازمانی ، رهبری ، تصمیم سازی و تصمیم گیری هوشمندانه ، بازطراحی فرایندها، تولید دانش جدید و تبدیل دانش ضمنی به صریح ، بستر پیشرفت فعالیت ها و دستیابی به اهداف مورد نظر زا در پیش داشته باشد.

مدیریت دانش ، تصمیم سازی سازمانی ،دانش صریح ، دانش ضمنی ، یادگیری سازمانی ، فرهنگ سازمانی .