مقایسه اثر بخشی روش تدریس همیاری و روش تدریس کاوشگری بر خلاقیت دانش آموزان پایه پنجم شهر ابدانان

تحقیق حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی روش تدریس همیاری و روش تدریس کاوشگری بر خلاقیت دانش آموزان پایه پنجم شهر ابدانان انجام شد. این تحقیق به روش نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل صورت گرفت .جامعه آماری این تحقیق دانش آموزان پسر پایه پنجم مدارس ابتدایی شهرستان ابدانان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ می باشد. روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به روش تصادفی خواهد بود.گروه های آزمایشی طی ۸ جلسه ،آموزش مربوطه را دریافت خواهندکرد. ۶۰ نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب خواهند شدند. در ۳ گروه ۲۰نفری در گروه آزمایشی ۱ (گروه کاوشگری )،گروه آزمایشی ۲ (آموزش همیاری ) وگروه کنترل جایگزین شدند. جهت جمع آوری داده های آماری از پرسشنامه خلاقیت تورنس (۱۹۷۹) خلاقیت را شامل ۴ عنصری اصلی استفائه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس چند متغیری برای مقایسه دو گروه آزمایشی و گروه کنترل استفاده گردید. جهت سهولت تجزیه و تحلیل داده ها و کاهش خطای آماری از نرم افزار((SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد: بین میانگین خلاقیت در گروه های کاوشگری و همیاری بعد از اجرای روش های تدریس (پس آزمون) اختلاف معناداری مثبتی مشاهده شد.

Keywords:

روش تدریس همیاری , روش تدریس کاوشگری , خلاقیت دانش آموزان , پایه پنجم