سمیه عظیمی - کمیته تحقیقات و فناوری دانشجویی، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت ، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز
مینا هاشمی پرست - استادیار، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان
مهستی علیزاده میزانی - استادیار، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان
زینب جوادی والا - استادیار، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز
حمیداله وردی پور - استاد، مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز

صمیمیت جنسی زناشویی به عنوان یکی از ابعاد صمیمیت، نقش اصلی را در بهبود روابط زناشویی زوجین ایفا می کند. بنابراین موانع صمیمیتجنسی میتواند کیفیت زندگی عمومی و جنسی زوجین را کاهش دهد. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف واکاوی موانع صمیمیت جنسی در مردان انجامشد. این مطالعه از نوع کیفی با رویکرد تحلیل محتوا در بین ۱۵ مرد متاهل در شهر تبریز انجام شد. داده ها با استفاده از مصاحبه انفرادی نیمه ساختاریافتهجمع آوری و به صورت همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای مدیریت داده های متنی از نرم افزار MAXQDA ۲۰۲۰ استفاده شد. چهار مضموناصلی از دوازده مضمون فرعی استخراج شد: کاهش انگیزش جنسی، سرخوردگی جنسی، طرحواره جنسی و نوستالژی جنسی. صمیمیت جنسی ممکن استدر اثر عوامل درون فردی، بین فردی و اجتماعی - فرهنگی کاهش یابد که بر کیفیت زندگی جنسی و در نتیجه صمیمیت زناشویی تاثیر می گذارد. لذا سیستمهای ارائه خدمات سلامت باید بر ارائه مشاوره ها و برنامه ریزی در مورد مسائل جنسی تمرکز کنند.

صمیمیت جنسی، موانع، مردان، مطالعه کیفی